Heeeeey, dat van die laatste loodjes.
Misschien is het omdat uitdrukkingen en zegswijzen behoorlijk wat waarheid kunnen bevatten, misschien is het omdat de feestdagen toch altijd wat meer energie vragen –
Of misschien is het gewoon omdat er al zo veel gif in mijn lijf gepompt is sinds de start van dit onzalige gedoe…
Maar dat aftellen naar de laatste behandeling, ondertussen op minder dan een maand van vandaag, dat is behoorlijk pittig.
Begrijp me niet verkeerd, het is absoluut geweldig dat er een einde komt aan de ziekenhuisbezoeken. En ja, je zou kunnen zeggen dat nu ik zes cycli van twee weken achter de rug heb, die extra twee echt ‘nog even’ zijn. Maar het voelt wel anders. Die laatste cyclus hakte er aardig op in. Het doet me beseffen dat ik er nog niet ben, en dat er nog vier weken wordt afgebroken voor ik weer kan gaan opbouwen.
Op 5 februari zal ik acht cycli van de EMACO behandeling gekregen hebben. Dat betekent 32 dagen ziekenhuis. Dat betekent 56 (ZES EN VIJFTIG) zakken chemo. Dat is behoorlijk wat rotzooi. Het voelt alsof er een olietanker smurrie aan het lekken is in mijn aders.
En ik ben moe. Ik ben het moe. Zo moe.
Ik kijk in de spiegel en ik zie een werf. Ik vertel mezelf dat de heropbouw er komt. Van alles, want alles komt in orde. Alles komt in orde. Alles komt in orde.
Het heeft alleen tijd nodig. En twee cycli van laatste loodjes.
Boston, baby! 
Je bent al zo dapper.
LikeLike
Dank je wel, maar ik probeer alleen te doen wat manlief omschrijft als ‘de hoofdtaak’: opdagen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat alleen al. En je schrijft er over. En je houdt perspectief. In jouw plaats zat ik denk ik ergens in een schuilkelder te spelen dat ik niet bestond.
LikeLike
Ondanks de miserie vind je toch nog mooie beelden om die roofbouw te beschrijven. Ik duim voor een knappe heropbouw.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klopt volledig. Ik had het er toen ook heel moeilijk mee en mijn behandeling was in niks te vergelijken met die van jou. Tijdens het wachtjaar was die laatste maand er ook te veel aan trouwens. In jouw geval ben je met dat gedeelte natuurlijk helemaal niet bezig, want ik weet ook niet 100% hoe het werkt onder die behandeling. Alleszins nog veel sterkte en ik hoop dat je snel met de ‘heropbouw’ kan beginnen!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel. En ja, hier ook een wachtjaar.
LikeLike
Goeie moed, ook die laatste 2 zal je wel overwinnen, ook al vraagt het heel veel kracht.
LikeGeliked door 1 persoon
Je kan niet anders, je moet erdoor. Ook nog door de laatste twee. Ook al is het inderdaad veel te veel smurrie vooraleer je aan de heropbouw kan beginnen. Veel steun en liefs! xxx
LikeLike
Succes meid, de eindmeet is in zicht!
LikeLike
Heb je al een aftelkalender of zoiets gemaakt waarbij je elke dag iets kan doorkruisen of wegscheuren? Het klinkt nogal basic, maar hier durft dat wel eens helpen om zware laatste loodjes haalbaarder te maken. Echt voor me zien dat het laatste stuk korter wordt, lijkt mijn hoofd meer te helpen om nog net dat beetje extra moed te vinden dan het gewoon weten. Dat visualiseren is een trucje van de foor voor het hoofd, maar om zo’n loodzware loodjes als de jouwe te verlichten wil ik gerust op zoek gaan naar een hele trucendoos…
Zoals je man zegt, opdagen is nu het belangrijkst. Dat je dat blijft doen is een hele grote prestatie, die jij misschien niet zo speciaal vindt, maar die wij hier met zijn allen bewonderen. Ik wens je veel courage!
LikeGeliked door 1 persoon