Toevallig merkte ik dat mijn volgende post de 200^ste zou zijn op deze blog. OK ja, er was helemaal niets toevallig aan, ik zag het cijfer 190 en ben sindsdien aan het brainstormen met mezelf over wat ik zou doen. Want een 200^ste post, dat schrijf je niet elke dag. Ik wilde er graag iets van maken waar ik naar zou kunnen verwijzen later. Zo van ‘hey weet je nog wel, wat ik zei in mijn 200^ste post?’.

Ik landde op een idee dat al even speelt. Ik heb het een paar keer gehad over bucket lists, lijstjes met ‘to do’s’ die alle kanten kunnen opgaan.

Ik had een bucket list gemaakt voor Boston, en heb ook een heel ander lijstje opgesteld, met dingen die ik net niet meer wilde doen (mijn f*ck it list).

Ik zou ook een hele bladzijde kunnen vullen met geweldige dingen die ik kan schrappen, zoals:

• de Grand Canyon zien,
• in Thailand op een olifant rijden,
• de man van mijn leven ontmoeten,
• mama worden,
• wedding planner en ceremoniemeester zijn bij verschillende trouwfeesten (met als kers op de taart de eerste Belgische ‘Toast master’ op een huwelijk in Kopenhagen),
• een eigen huis bouwen,
• Oudjaar vieren in het buitenland (en veel meer dan dat),
• duiken in een onderwaterreservaat, waar een zeeschildpad ons voorbij zwom
• vlakbij een blauwe vinvis varen
• IJsland bezoeken
• Een diner van restaurantniveau koken voor >20 mensen
• Met blote voeten over hete kolen lopen (1200 °C)

Been there, done that, loved it, got the t-shirt.

Maar er is zo veel dat ik nog zou willen doen. Dromen genoeg.

Toch heb ik een dubbel gevoel bij dit soort lijstjes. Enerzijds vind ik het goed om op te lijsten wat je wilt bereiken, ik geloof dat je het dan ook (sneller) omzet in daden.

Aan de andere kant vind ik dat we onszelf al zoveel druk opleggen van wat er allemaal moet.  Ook kan het behoorlijk vaag zijn, ooit wil ik dit of dat bereiken, maar als ik er vandaag geen zin kan het over dertig jaar ook nog wel.

Daarom stelde ik mijn lijstje op, maar hield ik rekening met drie dingen:

• Het zijn dingen die ik graag zou doen, maar er is geen man/vrouw overboord als het niet of niet volledig lukt
• Ik noteer zowel vrij eenvoudige doelen als meer uitdagende, zodat het niet te overweldigend wordt
• Ik geef mezelf een deadline, maar wel een ruime, van een aantal jaar.

Zo kwam ik bij onderstaande bucket list: mijn ’40 before 40’.

1. Een pinguin aanraken
2. Indoor skydiving

   

3. Een familieboom tot 5 generaties terug opstellen
4. Op de radio komen
5. Uit een kokosnoot drinken
6. Ontbijten in bed
7. (Goed) leren zwemmen
8. Verzinnen en creëren van een eigen ijsroomsmaak

   

9. Vrijwilligerswerk doen met kerstmis of oudjaar
10. Stamceldonor worden
11. Een EHBO-cursus volgen
12. Een terugkerende column schrijven
13. Naar Ibiza gaan
14. De beiaard in Leuven beklimmen
15. Onder de sterren slapen
16. Op eigen kracht op de top van de Mont Ventoux geraken
17. Een schattenjacht opstellen voor vrienden en familie

    

18. In een boomhut overnachten
19. Iemand een taart in het gezicht gooien
20. Deelnemen aan een color run*
21. Zelf een peperkoeken huisje maken
22. Onze 20 jaar samen vieren met een groot feest
23. Kastanjes poffen
24. Een helderziende bezoeken
25. 40 snailmails sturen (= brieven of kaartjes)
26. 40 films zien de Oscar voor beste film wonnen
27. Op een podium staan
28. Zangles volgen
29. Leren mediteren
30. Een blotevoetenpad bewandelen
31. 40 random acts of kindness uitvoeren**
32. De lijst met nieuwe ingrediënten optrekken naar 40 (zie posts over nummers 1-9 en 10-20)
33. In een limo rijden
34. Mijn streefgewicht halen
35. Zeilen
36. Een blog rond wetenschappen starten
37. Meedoen in een toneelstuk
38. Een regenboogcake maken

    

39. Onze huiselijke afvalberg met de helft verminderen
40. Dit is een joker voor als ik iets tegenkom dat zo cool is dat ik het absoluut op mijn lijstje moet zetten.

 

Ik schat dat ik elke paar maanden een stand van zaken opmaak. Even kijken hoe het loopt, en waar ik actie wil ondernemen.

En, heb jij een bucket list? Of wat zou er zeker opstaan? 

*Een color run is een loopwedstrijd van 5 kilometer waarbij de deelnemers in witte t-shirts lopen, en elke kilometer een wolk van gekleurd poeder over zich heen krijgen. Het wordt ook wel de ‘happiest 5K’ genoemd.

 

** Een RAOK of random act of kindness is een onbaatzuchtige daad, waarbij je iets leuks/aardigs doet voor iemand anders, die je vaak niet eens kent, en die meestal niet weet dat het van jou komt.

Een overzicht van mijn 40 before 40 vind je hier.