Zo vaak verloren.
Zo vaak gevonden van nooit weggeweest.
Neergemaaid, weggevaagd, uitgerukt en telkens weer opgebloeid. Als onkruid.
Ik heb je gehaat, vervloekt. Verwenst om weg te blijven-
me aan je vastgeklampt, toen alle cijfers, kansen en grafieken riepen om los te laten.
Je zei – niet opgeven. Je mag boos zijn, vloeken, huilen, bang zijn. Je mag dat allemaal. Alleen niet opgeven.
En ik schraapte mezelf nog eens bij elkaar.
Ik was boos. Ik was bang. Ik was triest.
Maar ik gaf niet op.
En kijk
Toen bleek de grens tussen wat kan, en niet kan, verlegd.

Wooooooooooooow 🙂 Proficiat!
LikeGeliked door 1 persoon
Ben superblij voor jullie … een dikke proficiat !!!!
LikeGeliked door 1 persoon
Wauw! Dikke proficiat!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een geweeeeeeldig nieuws, proficiat! Binnenkort twee schattige Krullenbollen 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, wat een fijn nieuws voor jullie. Proficiat!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een fijn nieuws, proficiat!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een supergoed nieuws, dikke proficiat!!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi! Gefeliciteerd!
LikeGeliked door 1 persoon
SUPER!!!!dikke proficiat!!!😘
LikeGeliked door 1 persoon
Echt blij voor jullie🥰proficiat! X
LikeGeliked door 1 persoon
Ooooh, ik zit hier met kippenvel. Gefeliciteerd! ❤
LikeGeliked door 1 persoon
dank je wel!
LikeLike
O wat een zalig nieuws! Dikke proficiat!
LikeLike
Proficiat, wat een fijn nieuws voor jullie!
LikeLike
ooh ‘k snapte het niet tot ik reacties zag. sorry mijn frank viel traag.
Wow, kippevel, maar hoe super is dat! en hoe lang heb je dat lekker verzwegen!
LikeLike
zelfs niet met de foto? 😀
Ja, daar niks van zeggen was soms moeilijk, want zeker die eerste maanden overheerste het de boel wel behoorlijk 🙂
LikeLike
Pingback: 40 before 40 – de afrekening – Boston, baby!