Zo’n 100 jaar geleden werd de ‘aha-erlebnis’ beschreven door een Duits psycholoog. Dat is het moment dat je nieuwe inzichten krijgt. Of zoals Wikipedia zegt: “het realiseren dat je de essentie van iets helemaal hebt doorgrond”.

Noch Duitse, noch psycholoog, wil ik toch graag een afgeleide term voorstellen: de ‘oh no-erlebnis’ – het moment dat je als nieuw inzicht krijgt dat de boel compleet naar de zak is. Het realiseren dat de essentie is dat ‘the sh*t hit the fan’.

Een oh no-erlebnis krijg je als…

• je vergeet dat er in Amerika geen maximum op de watertemperatuur van de keukenkraan staat.
• iemand met de wagen naast je stopt en roept dat er een storm op komst is. Op dat moment besef je dat je net deze ene keer de regenovertrek van de koets niet bij hebt. En het dondert in de verte.
• zoonlief even stil wordt, geconcentreerd kijkt, rood kleurt en daarna opgelucht begint te lachen. Het dondert, maar niet in de verte.
• de ingang van de tram voor gehandicapten (en dus ook voor koetsen), niet werkt. Volgende tram dan maar.
• je een t-shirt uit de kast neemt en ziet dat er nog een vlek op zit. En op de volgende. En op de volgende.
• je een biljet van twintig dollar hebt, maar geen kwartjes en dus de was niet kunt doen.
• je de was wel kon doen, en ontdekt dat de wasmachinemonstertjes een papieren zakdoekje in een broekzak hebben gestoken.
• je tijdens de nachtelijke verschoningssessie denkt dat je klaar bent, en dan merkt dat de achterkant van zijn rompertje helemaal nat is. The sneaky fountain has no mercy.
• de garbage disposaler stuk blijkt en je dit als deskundige kan afleiden omdat je afvalresten van gisteren weer in de afwasbak drijven.
• Je samen met zoonlief in bad zit, en deze opeens ‘alle bommen los’ speelt. De omgeving was nog nooit zo snel geëvacueerd.