Eén van de meest fantastische dingen aan een vijfjarige vind ik de redeneringen die worden opgebouwd. Oh, en de ‘fopjes’ die stilaan dagelijks naar boven komen! Oh, dat zijn al twee dingen. Nu ja, ze hebben beiden te maken met mijn volgende lijstje: enkele uitspraken van Krullenbol, die ik noteerde om ze zeker niet te vergeten.

Hier zijn ze dus, een greep uit de kleuterpraat van onze 5-jarige krullenbol.

Ik: Daar heb je een goede oplossing gevonden, schat.
K: Ja, dat heb ik goed geslimd he.

*We hebben het over materialen, aan tafel*
K: Het bestel is van metaal. Het glas is van glas. Door glas kan je kijken. Maar door een lepel niet.

Ik: Waar is het rode potlood?
K: Dat is een mystering, mama. Ik zal dat oplossen. Waar is mijn vergrootglas?

*Over de kleurenmonsters die voor gevoelens staan*
Ik: Dus het roze monster is voor als je verliefd bent. En hoe is dat dan, als je verliefd bent?
K: Dan ben je altijd blij bij een kindje.
Ik: En ben jij dan verliefd?
K: Ja, op Andrei. (beste vriendje)

*houdt appelmoes in zijn mond*
Ik: Wat ben je aan het doen?
K: Ik ben het aan het opwarmen.

*Papa gebruikt de tondeuse*
K: ben je je baard en je snor aan het scheten?

K: Ik kan niet opruimen, ik ben aan het zweten.

*Hij maakt snurkgeluidjes*
K: Mijn mond is aan het slapen.

*bij het bakken van bananenbrood*
K: Ik ben sterker dan een banaan.

Ik: Heb je een uitstapje gemaakt met de bus?
K: Nee we zijn in de bus gestapt. (dus niet uit-gestapt)

*We rijden naar de bib*
Ik: Kan jij me zeggen hoe ik moet rijden naar de bib, schat?
K: Volg de pijltjes mama.
Ik: Welke pijltjes? Er staan geen pijltjes van thuis naar de bib.
K: De pijltjes die tik tak doen. Die wijzen je hoe je moet rijden.
(de richtingsaanwijzers dus!)

K: Welke dag is het vandaag?
Ik: het is vandaag woensdag.
K (geïrriteerd): het is altijd maar woensdag!

*Twee dagen na zijn vijfde verjaardag gaan we een balletje over en weer gooien*
K: Toen ik vier jaar was, kon ik dat heel goed.

*In bed, hij blijft maar bewegen*
Ik: eventjes rustig worden schatje. Het is tijd om te gaan slapen.
K: Het zijn mijn billetjes mama, die weten dat niet, die zijn aan het dansen.
Ik (onder de dekens): Okee, billetjes, ook voor jullie is het tijd om te gaan slapen.
K: Nu dansen ze nog harder, mama!
Ik: Wat kan ik doen om ze rustig te krijgen?
K: Het avondlied zingen, dat helpt zeker!
(en inderdaad….)

Schrijven jullie ook wel eens wat op van wat jullie kinderen allemaal vertellen?