Groe(n)tjes uit Boston

Wat doet een mens wanneer zijn of haar dag er opeens helemaal anders uitziet? Wel honderd nieuwe dingen, zo blijkt. Eén daarvan is meer tijd besteden aan koken. Niet alleen meer tijd aan het fornuis (hoewel…), maar ook aan de voorbereidingen: het menu opstellen, het boodschappenlijstje maken – ik kan er al eens langer over nadenken. Er worden zelfs goeie voornemens aan gekoppeld, zoals elke week nieuwe ingrediënten leren kennen. Bijvoorbeeld nieuwe groenten. Nieuw, omdat ik ze echt nog nooit gezien heb (‘huh, wat is dat voor knol’ – en het dan niet over de winkelbediende hebben) of nieuw omdat ik er nog nooit mee gekookt heb door pakweg kindertrauma’s (Spruitjes! Rode kool! *rent gillend weg* ), onwetendheid (‘Hoe moet je dat eigenlijk klaarmaken, zo’n biet? Ah oei, da’s een raap?’) of omdat het er eenvoudigweg nooit van is gekomen (‘Heb ik zin in boerenkool? Meh!’).

Redenen genoeg dus om ons te beperken tot de gouwe ouwe boontjes, worteltjes, bloemkool en andere smakelijke bekenden. Maar als ons kleinste ventje nieuwe smaken moet leren kennen, zij het netjes gepureerd met een patatje of wat pasta, dan kunnen wij toch niet achterblijven? Dus hop, naar de Stop N Shop! Foto’s nemen van de onbekende groenten, thuis receptjes opzoeken en de week erna op het menu zetten. Manlief verrassen met wat er in de koelkast ligt (‘Wat zijn die groene bladeren met gele, paarse en rode steeltjes aan?’) en op zijn bord (‘Pizza met geroosterde rode biet en pompoen? Géén salami? Ben je zeker schat?’ *licht ongeruste blik*).

Maar de beoordeling van de master jury is overwegend positief. En wat blijkt; onbewust eten we nu ook vaker vegetarisch. Maar dan wel op een manier dat je het vlees echt niet mist, neen echt, zelfs mijnheer de meatlover niet. Dat is natuurlijk mooi meegenomen! Ik wilde tot nu toe best wel wat minder vlees gaan eten (ecologisch enzo), maar die maaltijden zagen er altijd uit alsof iemand het vlees gewoon vergeten was of per ongeluk had vervangen door iets dat niet anders kan omschreven worden als Spongebob Squarepants’ pants.

Hier onze top 5 (vegetarisch of not so much, maar altijd met een smakelijk groentje in de hoofdrol)

1. Hartige taart met rode kool en geitenkaas

Bij deze zijn alle kindertrauma’s in verband met rode kool gesmolten als sneeuw voor de zon! De kool wordt gekookt met balsamico azijn en wat bruine suiker, mjum mjum. Het helpt natuurlijk ook dat de korst voor een groot deel uit parmezaan bestaat – alsof je een gigantisch kaaskoekje eet! Voor het recept zie: http://etenuitdevolkstuin.nl/2014/02/23/hartige-taart-met-rode-kool-uit-delicious/ .

DSC_0621

Korst net niet groot genoeg gemaakt 🙂

2. Pasta met snijbiet en gehakt

Rainbow chard. Ik ben het moeten gaan opzoeken. Bleek het ‘snijbiet’ te betekenen. Ben ik dat ook moeten gaan opzoeken – zo blijft een mens wel bezig natuurlijk. Het wordt omschreven als de voorloper van spinazie met een mildere smaak. Hier worden verschillende rassen gemengd en dat geeft allerlei kleurtjes steel (vandaar de ‘rainbow’). Dit receptje is super snel en erg lekker: http://www.foodnetwork.com/recipes/food-network-kitchens/rigatoni-with-swiss-chard-and-sausage.html?soc=socialsharingpinterest .

IMG_20160118_144634

3. Quiche van groene asperges met een spaghetti-pompoen-korst

Van spaghettipompoen had ik nog nooit gehoord. Maar eens gegrild wordt snel duidelijk dat ie zijn naam niet gestolen heeft. Het dradige vlees kan gebruikt worden als vervanger van pasta, of in dit geval, samengeduwd worden in een quichevorm en dienst doen als smakelijke bodem. Toppie. Het recept is op dit manier glutenvrij en ook vegetarisch – al denk ik dat wat spek erbij gooien zeker lekker zal zijn. OK, dat laatste was waarschijnlijk een overbodige opmerking: ergens wat spek bij gooien is toch (bijna) altijd lekker? Voor het recept zie: http://tastykitchen.com/blog/2012/09/asparagus-quiche-with-a-spaghetti-squash-crust/ .

ps– ik moet er eerlijkheidshalve wel bijzeggen dat manlief me halverwege de maaltijd vroeg of het oorspronkelijke recept ook met groene boontjes was. Waarop ik dan schaapachtig: eeeeeeuhhh…. het zijn groene asperges. Duhuh.

4. Pasta met avocadosaus

Natuurlijk kende ik al avocado’s. Maar ik had ze nog nooit als spaghettisaus gebruikt! Enige minpuntje hierbij is dat ik het altijd zo moeilijk heb om een echt rijpe avocado te vinden. Als je ze koopt, zijn ze zogezegd ‘klaar om te eten’ maar NEEEEEE dat blijkt helemaal niet zo te zijn. Als je te vroeg bent, is er geen weg meer terug, want je hebt de sucker natuurlijk al in twee gesneden. Als je dan weer wacht tot ie echt zacht aanvoelt, is de binnenkant al onsmakelijk bruin.

Maar goed, stel dat je dus toch dat fantastisch moment van het-leven-is-mooi-de-avocado-is-rijp gevonden hebt, schrap dan alles van het menu en maak dit! Het gerecht is in feite vegetarisch, maar spekjes…. Ah, you get it. http://damndelicious.net/2014/06/20/avocado-pasta/ .

DSC_0663

5. Gehaktballetjes, stoemp van groene kool en speksaus

Van onze eigen Jeroen Meus (http://www.een.be/programmas/dagelijkse-kost/recepten/kippengehaktballen-stoemp-met-savooikool-en-speksaus). Het mag dan wel dagelijkse kost heten, met die jager-achtige saus smaakt het als een feestmaal. Groene kool leek heel saai in mijn ogen, ik had het nog maar zelden klaargemaakt. Maar dit komt zéker nog eens op tafel. Ik vond het best veel werk, maar misschien word ik er wel efficiënter in. Manlief zal het in elk geval niet erg vinden dat ik oefen!

IMG_20151209_193729

 

Ik vraag me al aan af waarom oh waarom ik een top 5 heb gemaakt! Nu kan ik niets meer vertellen over de pizza met bloemkoolkorst, de pasta met bloemkoolsaus (tiens, een thema), de raapjes in de oven, de zalm met olijfjes en pistachenootjes, …en vooral: de pittige falafel met avocadosaus. Nu ja, next time!

Laat zeker weten mocht ik je overtuigd hebben een receptje te proberen. Of heb je zelf nog andere, minder alledaagse manieren om groenten klaar te maken? Ik hoor het zeker graag! En ondertussen: veel groentjes uit Boston en smakelijk!

Een gedachte over “Groe(n)tjes uit Boston

  1. Pingback: Nieuwe smaken #2 – Boston, baby!

Plaats een reactie