Het is me wat, die zomer 2021. Aan de ene kant branden de bossen af, aan de andere kant verzuipen mensen in regenwater. Ah, en ondertussen is er nog een pandemie enzo… gezellig.

Reden te meer om af en toe eens héél diep adem te halen. En te denken – het is oké.

Hé, het is oké –

• dat die ovenschotel die je niet wilt afwassen écht nog even moet weken
• dat je een extra kopje koffie neemt, want: ‘maandag‘.
• dat je dat kei erg vindt van die bosbranden en 48°C in Spanje en al, maar dat je toch stiekem vloekt over die rotzomer hier
• om op te ruimen door alles in een kast te proppen 10 minuten voor het bezoek komt (‘ik ruim dat later beter op, eeeeeecht waar‘)
• om propere kleren uit de wasmand te vissen, omdat ze nog niet in de kast beland zijn
• dat je hart bijna uit je borstkast springt van fierheid omdat Babybroer 1 stapje zonder handjes heeft gezet. Om dat niet meteen nog eens te herhalen. Maar toch! Maar toch!
• Om pas te merken HOE VAAK je iets op internet opzoekt op een dag, wanneer je data op is (en nog 10 dagen voor het bijgevuld wordt…)
• om het gevoel te hebben dat je superveel geld hebt uitgespaard, omdat je online nog kleren hebt gekocht bij de mega solden van begin augustus
• om plots iedereen bramenconfituur te geven als geschenk, omdat de struik in je tuin helemaal ZOT gaat
• om helemaal vertederd te zijn als een 5-jarig nichtje jou tekent met krulletjes en hakjes (kids art for the win), maar vooral ook blij met hele dunne benen