Als mijn haar ’s morgens de wet van de zwaartekracht tart

Als mijn thee koud is geworden, maar ik ze toch opdrink

Als ze bij het file-overzicht de Belliardtunnel aanhalen

Als ik zoonlief een gedichtje voordraag, en hij dat geweldig vindt

Als de buurvrouw vraagt of ik andijvie wil

Als het geluid van trolleywieltjes op weg naar huis, Leuven vult

Als ik merguez-worstjes eet en denk ‘ja, dat is schapenvlees’

Als een Hema winkel een koffiehoek heeft

Als iemand de horoscoop van Vissen leest

Bij elk kruiswoordraadsel

Als ik een speciaal hapje koop voor de katten

Als iemand voor mij een appeltje schilt

…

Negen jaar kan een eeuwigheid zijn, soms lijkt het gisteren, soms lijkt het nu.

Maar die momentjes, de fracties, de secondjes, dat ik aan je denk, mama, dat is een lijst die zijn einde nog niet heeft gevonden.