Top 3 van vragen drie maanden na de terugkeer naar België:
- En, hoe gaat het nu?
- En ben je het al wat gewoon hier?
- Mis je het niet?
En ik dan maar grijnzen. Omdat ik tijd probeer te winnen. Ik probeer in te schatten of de vragensteller het korte of het lange antwoord verwacht.
Goed, goed.
Ja, ja dat begint te komen hé.
Bwa, met momenten.
– het korte antwoord.
Het lange antwoord ga ik je besparen. Het verschilt ook van dag tot dag, soms zelfs van minuut tot minuut. Laat ons het erop houden dat ik zó blij was toen mijn neef meldde dat hij langs Boston zou passeren op zijn reis aan de Oostkust. Heb meteen enthousiast twee bladzijden reisadvies uitgeschreven, met de ‘absolute to do’s’ en de ‘optionele dingen als je meer tijd hebt’. Er blijkt een reisgids in mijn hoofd gegroeid te zijn, en ik wist het zelf niet.
Want ja, wij zijn Boston fans geworden. En dan mis je die stad al wel eens. Want mocht ik Boston in 10 woorden omschrijven dan waren dat:
- Groen
- Kindvriendelijk – die eerste twee waren duidelijk door de vele parkjes met speeltuintjes voor alle leeftijden (nu ja, ik zat wel klem in de buisglijbaan dus misschien moet ik dit nuanceren)
- Hogeropgeleid
- Multicultureel – deze volgende twee hangen samen met de vele, véle universiteiten en colleges die Boston rijk is
- Luid – dit was niet het geval waar wij woonden, maar eens in het centrum viel ons op hoe veel lawaai er was. Mensen zijn luider. De metro is luider. Zelfs de sirenes van de brandweer klonken luider.
- Veilig – ik ben geregeld ’s avonds alleen gaan joggen, heb me geen moment onveilig of ongemakkelijk gevoeld
- Engels (ze zijn toch zo trots dat ze met een iet of wat grappig accent ‘Hahvahd’ zeggen, en de gebouwen van de universiteit zijn kopiëen van wat er in Cambridge, UK staat)
- Oud (een huis van meer dan 100 jaar! Komt dat zien!)
- Onvoorspelbaar (het weer vooral – dag 1 is het 19°C, dag 2 regent het, dag 3 ligt er sneeuw)
- Bereikbaar – alles wat de moeite is voor een 3-daagjes-toerist is makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer of zelfs te voet.
Sloeg nummertje 10 nu ook maar op de bereikbaarheid vanuit België. Dan ging ik echt elke maand een dagje shoppen, of gewoon in het park wandelen met ons ventje.
Want toen de neef me mailde dat hij Boston de leukste stad van zijn reis vond, was ik fier, man. Zat ik te blinken als een opgepoetst zilveren theepotje! Terwijl wij uiteraard nul komma nul hebben bijgedragen aan hoe fijn Boston is voor zijn bezoekers. Maar bel me gerust als je dat gaat testen.