Eén van de meest gestelde vragen sinds de start van het Bostonavontuur, is of ik me kan bezighouden overdag. Dat is natuurlijk een geldige vraag. Niemand wilt de oceaan oversteken om daar dan een jaar lang rondjes te rijden in hetzelfde park of elke dag papieren bootjes te vouwen (het enige wat ik origami-gewijs in de vingers heb, maar als ik me er een jaar op toeleg, zal een zwaantje ook wel lukken). Ook werd ik erop attent gemaakt dat mijn blog dan wel rake observaties bevat, maar niet duidelijk maakt hoe ik de dag nu eigenlijk vul – buiten het noteren van observaties uiteraard. Vandaar, mijn eerste post op aanvraag: de beschrijving van de doordeweekse donderdag. Met de nadruk op doordeweeks (kwestie van de verwachtingen wat te temperen, ik wil geen klachten krijgen).

Ergens tussen 7 en 8u: Opstaan met de mannen. Eigenlijk zetten we de wekker niet meer, onze happy baby wekt ons wel. Hij maakt redelijke nachtjes als er geen jetlag/tandjes/verkoudheid/groeispurt/ietsnietgedefinieerd in het spel is. Manlief geeft hem een flesje en maakt zich klaar om naar het werk te vertrekken.

Rond 9u30: Happy baby begint alweer stevig in zijn oogjes te wrijven en doet nog een ochtenddutje. In die ochtenduren kan ik dan ontbijten, douchen, de keuken opruimen (flesjes kuisen en steriliseren, afwasmachine leegmaken etc), en 1 huishoudtaak per dag (maandag stofzuigen, dinsdag de badkamers kuisen… zo kan ik mijn allergie – aan het huishouden – onder controle houden).

Als er dan nog wat tijd over is, check ik mijn mailtjes, doe ik wat sociaal op de media en probeer ik wat te werken/schrijven.

Tussen 11 en 12u wordt ventje weer wakker met een reuzehonger. Sinds een paar weken krijgt hij een hapje groenten- of fruitpuree voorgeschoteld. Dat loopt met wisselend succes, het is een hele belevenis onze spruit aan allerlei nieuwe smaken te laten wennen.

 

 

12u – 13u We spelen/zingen/rollen/kruipen nog een uurtje, terwijl ik een boterham in mijn mond steek, of snel iets bij elkaar zoek als lunch. Soms volgt er dan nog een kort dutje. Jammer genoeg zelden door mij. Ik tokkel nog wat op de computer.

15u: Nu het nog mooi weer is, probeer ik elke dag even naar buiten te gaan, met ventje in de buggy of de draagzak.

Vaak is dat inkopen doen, want zonder auto sleep je niet zoveel tegelijk naar huis, of dingen regelen zoals zaken van de bank, gsm, internet etc. Zoals al eerder aangehaald, weten verkopers of mensen aan het loket letterlijk nooit ergens van, of geven ze verkeerde info, dus een eenvoudige boodschap kan wel eens meerdere tripjes kosten. Of we gaan naar het park en ik lees een beetje.

 

 

 

17u: Thuis! Aan het eten beginnen. Manlief is meestal tussen 18u en 19u thuis en speelt dan nog wat met ventje, geeft hem een badje, nog een flesje en dan in bed – daarna kunnen wij dan rustig eten (af en toe nog eens een tutje of een knuffeltje geven) en een serietje kijken via de computer, of nog iets opzoeken, of toch nog een boodschapje doen (hier is alles tot 22u open. En op zondag. Ja, dat is wel praktisch!).
23u:  Alweer een dagje voorbij. Nog een droomvoeding voor ons ventje en dan voor alle drie oogjes dicht en snaveltjes toe. Nee, niet indrukwekkend, zoals ik had voorspeld. Maar gewoon ‘gewoon’ kan ook fijn zijn. En dat is het meestal wel.