Extreme couponing: de theorie

Zoals eerder aangehaald in mijn Boston bucket list, heb ik het plan opgevat om mij te verdiepen in de wondere wereld van het verzamelen van kortingsbonnetjes, oftewel couponing. Deze bevlieging is vooral ingegeven vanuit nieuwsgierigheid, maar werd toch ook wat gemotiveerd door het prijskaartje van de dagelijkse boodschappen. Voor wie nog niet van het concept gehoord heeft, en nog nooit is blijven hangen bij het tv programma ‘Extreme Couponing’ (een guilty pleasure moet ik toegeven), in het kort: bij extreme couponing gaat het erom om zoveel mogelijk boodschappen te doen en er zo weinig mogelijk voor te betalen, liefst zelfs niets. Geef toe, wie wilt er nu niet met drie karren vol lekkers staan aanschuiven bij de Delhaize om daarna de hele boel af te rekenen met het muntje dat in de kar zit? Waarom dat in Amerika wel kan, en in ons thuislandje niet? Twee woorden: “niet cumuleerbaar.”

Inderdaad, wat voor een Belg vanzelfsprekend is, staat in Amerika zelden tot nooit in de kleine lettertjes. Toch volstaat het niet om dan maar 20 keer hetzelfde bonnetje uit te knippen of af te drukken, zoals ik leerde in mijn onderzoek. Oh nee, er komt wel wat meer bij kijken. Ik vat het graag even samen.

Anders leren denken

De eerste les die je krijgt bij extreme couponing, is dat je je hele manier van denken en winkelen dient te veranderen, als je écht wilt besparen. Gedaan met een menu opstellen voor de week en daarvoor ingrediënten kopen, vergeet shoppen waar je zin hebt – vanaf nu koop je enkel nog wat in de aanbieding is, en beslis je dan wat er op tafel komt. Bovendien koop je alles wat er in de aanbieding is, als jij (of iemand die je kent) het ooit denkt te gebruiken – en dus niet noodzakelijk op dit moment. Het kan wel zijn dat er nog drie tubes tandpasta in de kast staan, als de tandpasta in reclame is, dan koop je tandpasta. En liefst genoeg om een half dorp een stralende glimlach te bezorgen.

De echte couponista’s stellen hierbij nog een minimumgrens op hoeveel er bespaard moet worden: zij komen pas in actie als er bijvoorbeeld minstens 60% van de prijs afgaat.

Coupon vocabulaire

Er zijn heel wat verschillende soorten kortingsbonnen, maar ze vallen onder drie grote groepen:

  1. De merkbonnen, die uitgegeven worden door de fabricant van het product zelf. Deze zijn online te vinden, maar ook de zondagskrant is nog steeds een belangrijke leverancier.
  2. De winkelbonnen, die verdeeld worden door een winkelketen. Winkels gebruiken verschillende manieren om hun klanten te lokken: gewone kortingen, bonnetjes die bij of aan het product hangen, BOGO (buy one, get one) of catalina’s (een bon die je na aankoop van een bepaald product krijgt – kan je voor eender wat gebruiken daarna). Ook hebben winkels vaak getrouwheidskaarten waar in tegenstelling tot bij ons écht iets mee valt te verdienen, zoals punten die gelijk staan aan geld of korting op benzine.
  3. De systemen om na de aankoop geld terug te krijgen. Dit kan vaak via een App, waarbij je een foto of een scan van je kassaticket doorstuurt, en ze voor een product in de aanbieding dan geld storten op jouw account. Eens je 20 dollar hebt verzameld op die manier, wordt je een cheque opgestuurd.

Bovendien heeft elke winkel zijn eigen beleid rond kortingsbonnen: zo wordt bij onze kruidenier elke merkbon t.e.m. 99 cent verdubbeld. Een bon van 50 cent leidt op die manier tot een korting van 1 dollar. Voor één keer is het absoluut de moeite je door de kleine lettertjes te worstelen.

De drie bovenstaande vormen kunnen allemaal met elkaar gecumuleerd worden (‘stacking coupons’). En dan wordt het natuurlijk interessant.

De perfecte storm

Wanneer de eerste stappen in Couponland gezet zijn – de klantenkaart aangeschaft, het abonnement op de zondagskrant in orde gemaakt, de websites genoteerd –is het tijd om bonnen te verzamelen en als een jachtluipaard geduldig uit te kijken naar de ideale prooi: het product waarbij alle mogelijke kortingen gecombineerd kunnen worden. Jawel, het is perfect mogelijk dat een potje barbecuesaus (kostprijs 3,5 dollar) in de aanbieding staat als ‘één kopen één gratis’, en dat jij vijf weken geleden een bon van 75 cent korting uit de zondagskrant hebt geknipt. Tegelijkertijd heb je gezien dat Ibotta, één van de apps waarover al sprake, je 60 cent terugbetaalt, als je hen een bewijs stuurt dat je het product aankocht.

Rekenen jullie even mee?

  • 1 potje saus + 1 gratis = 3,5 dollar
  • Bon van 75 cent wordt verdubbeld door onze winkel dus – 1,5 dollar. Blijft nog 2 dollar.
  • Een andere regel van onze winkel stelt dat je ook een bon mag indienen voor het gratis product. Gelukkig kopen wij altijd twee zondagskranten, of we pikken die van de buurman die zijn hond in onze voorhof uitlaat, en krijgen ook daarvoor – 1,5 dollar. Blijft nog 50 cent.
  • Daarna fotograferen we ons kasticket en sturen dit naar Ibotta, die 60 cent op onze rekening storten.
  • Resultaat: deze twee potjes saus hebben ons net 10 cent opgebracht, een money maker!

 

Het wordt nog ingewikkelder als je verschillende producten samen moet aankopen om er het maximale uit te halen. Zo zijn er vaak acties als ‘koop voor 20 dollar producten van merk X, Y of Z, en krijg 5 dollar korting aan de kassa’. Dan is het ideaal als je van merk X, Y of Z ook nog bonnen hebt liggen. Of dat je bij aankoop van 2 producten X een catalina krijgt. Let wel, die 20 dollar moet je halen nadàt de bonnen eraf gaan.

Of nog een stapje verder: Koop 12 producten van merk X, Y of Z en krijg 400 gaspoints, die dan weer leiden tot 40 cent korting per liter bij de volgende tankbeurt. Je mag tot 35 liter tanken zo, wat dus een besparing van 14 dollar betekent. Als je een auto hebt natuurlijk, jammer genoeg gaat dat voordeel aan ons verloren dit jaar.

Het is wel duidelijk: extreme couponing is niet voor wussies. Het jachtluipaard in ons wordt tot het uiterste gedreven – waar precies de ideale kortingszebra in de kudde zit, is niet zo eenvoudig vast te stellen. Maar Google is your friend en biedt onderdak aan tientallen mensen (meestal bloggende mama’s, hmmm vreemd) die onder namen zoals ‘coupon mom’, ‘krazy coupon lady’, ‘living well spending less’ en ‘savings chick’ een overzicht geven van de interessantste deals (de matchup’s). Elke week kan je zo in theorie enkele gratis of quasi gratis producten krijgen (freebies). In theorie.

In theorie zijn theorie en praktijk hetzelfde. In de praktijk is dat zelden zo. Ik offer me op en test het uit.

3 gedachtes over “Extreme couponing: de theorie

  1. Pingback: Extreme couponing: de praktijk (deel I) | Boston, baby!

  2. Pingback: Extreme couponing- de praktijk (slot) | Boston, baby!

  3. Pingback: Boston bucket list- revisited – Boston, baby!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s