Eigenlijk heb ik nog nooit over boeken geschreven, ergens vreemd want ik ben altijd al een fervente lezer geweest. Zelfs als kind verslond ik boeken, tot ik de hele jeugdafdeling van de bib had uitgelezen, en dan maar overschakelde naar de volwassenensectie – met name Agatha Christie toen ik 12 was.

Nu lees ik vooral op mijn Kindle, omwille van het gemak, en in het Engels, omwille van het ongemak. Ha, ik bedoel gewoon – ik lees vlot genoeg in het Engels om er niet te veel extra energie in te steken, en ik geniet van de originele teksten, waar ik me soms erger aan vertaalde zinnen die nét niet genoeg vloeien. Bovendien kan ik op mijn Kindle uitleg vragen bij een woord dat ik niet helemaal begrijp, waardoor mijn woordenschat toch ook mooi groeit. Enfin, dat denk ik toch.

Maar goed, de boeken die ik in 2022 heb gelezen. Aangezien ik vaak laat ’s avonds lees, zijn het meestal lichtere romans. En omdat ik in 2022 meer ‘head space‘ kreeg, en ook wel wat meer tijd (twee hele mooie cadeaus), was het best een goed leesjaar.

In 2022 was mijn doelstelling om 20 boeken te lezen, het werden er 23. Het was misschien mooier geweest om 22 in ’22 te lezen, maar ik vloog door ‘The Guest List’ heen, en voilà, het werd er dus eentje meer. In het totaal las ik 7425 blz (dit zegt de website Goodreads me tenminste).

Mijn boeken van 2022

Ik gaf vijf boeken 5 sterren

• The guest list, Lucy Foley
• The seven husbands of Evelyn Hugo, Taylor Jenkings Reid
• Indistractable, how to control your attention and choose your life, Nir Eyal
• Mythos, the Greek myths retold, Stephen Fry
• The royal secret, Lucinda Riley

Dit zijn vier fictieboeken (als je Mythos even meerekent als fictie) en één non-fictie boek. Mijn grootste aanraders dit jaar zijn ‘The Guest list‘ en ‘The seven husbands of Evelyn Hugo‘. Van deze laatste is er zeker een Nederlandstalige versie, van de eerste weet ik dit niet zeker. Mythos had ik al lang liggen, maar durfde ik niet echt aan te beginnen. Toch genoten van Fry’s uitleg over de mythes en hoe ze aan elkaar hangen, met de goden die herkenbare karakters worden met een eigen stem.

Indistractable werd mij aangeraden en is een boek dat ik geregeld opnieuw zal moeten vastnemen. Meer aandacht en concentratie, willen we dat niet allemaal?

The royal secret was best spannend en ik zag niet alles mijlenver aankomen – zoals dat meestal wel het geval is. Dit boek werd trouwens in de UK uitgegeven als ‘The love letter’, misschien konden ze daar niet lachen met de knipoog naar het Britse koningshuis? (Al zijn het allemaal andere karakters en namen).

Ik gaf zeven boeken 4 sterren

• De tuin van de walvis, Toon Tellegen (eerder 3,5 ster, maar dat gaat niet op Goodreads)
• Appels vallen niet, Liane Moriarty
• The butterfly room, Lucinda Riley
• The olive tree, Lucinda Riley
• The happiness project, Gretchen Rubin
• Such a fun age, Kiley Reid
• The ladies’ midnight swimming club, Faith Hogan

Ik heb dit jaar behoorlijk wat van Lucinda Riley gelezen, de schrijfster van de Zeven zussen-serie. Misschien om me te vergewissen dat ze toch heerlijk kan schrijven, want het zevende (en voorlaatste) zussenboek was de tegenvaller van het jaar (zie verder). Van The ladies’ midnight swimming club heb ik ook genoten, ging over drie vrouwen in verschillende stadia van hun leven die elkaar beter leren kennen in een klein stadje, en wat voor moois daar allemaal uit voortkomt.

Naar ‘Appels vallen niet’ had ik lang uitgekeken als grote fan van Liane Moriarty, maar ik was toch een mini beetje teleurgesteld. Te grote verwachtingen misschien, want op zich was het boek dus wel 4 sterren waard.

Ik gaf zes boeken drie sterren

• All this could be yours, Jami Attenberg
• How to develop a growth mindset, basics for beginners, Annabelle Stevens
• I know how she does it, Laura Vanderkam
• Where the crawdads sings, Delia Owens
• Time out, Emma Murray
• A boy called Christmas, Matt Haig

Het boek ‘I know how she does it’ is op zich wel een interessant non-fictie boek, waar de dame in kwestie mensen een tijdsregistratie laat invullen en dit dan bespreekt met hen. Het gaat over het concept dat iedereen 168 uur per week heeft en dat daar echt veel meer in kan gebeuren dan je denkt. Op zich een interessante premisse, en zeker een oproep om mindful om te gaan met je tijd, maar soms een beetje te veel van het goeie, naar mijn smaak.

Ik gaf vijf boeken twee sterren

• The lavender garden, Lucinda Riley
• The missing sister (seven sisters, #7), Lucinda Riley
• Winterzon, John Grisham
• It’s not about you, Tom Rath
• The juggle, Emma Murray

Op de één of andere manier gingen er een aantal boeken over Ierland, over in zee zwemmen en hoeveel deugd dat kan doen. Ook boeken van verschillende schrijvers… Misschien is dit een teken dat ik eens een plonsje moet wagen?

‘The missing sister’ was het zevende boek van de Zeven Zussen reeks, en werd geschreven toen de auteur al zwaar ziek was (ze is ondertussen jammer genoeg overleden en haar zoon zou het achtste en laatste boek afwerken). Eerlijk gezegd, met momenten dacht ik echt dat de plot uitgetekend was door een 12-jarige… Het boek is naar mijn gevoel dan ook nog eens 250 blz te lang. Enkel uitgelezen omdat ik wel genoten heb van de andere boeken in de reeks en dus nu ook wel wil weten hoe het afloopt.

Wat zijn jullie aanraders uit 2022?