Ik zou je graag een gelukkige verjaardag wensen.

Dan zouden we naar je toe komen, met een kroon die Krullenbol voor je versierd had. Je zou hem vrolijk opgezet hebben. De jongens droegen ook een kroon, want hey, het was toch feest?

Je zou de tekeningen bewonderd hebben en – krabbels van Kleine Broer en een regenboog van Krullenbol (want die tekent altijd een regenboog als je hem vraagt iets te tekenen), en ook hoe netjes hij ‘”gelukige” verjaardag, oma’ zou geschreven hebben.

We hebben ballonnen meenomen, een grote 7 en een 0. Een grapje natuurlijk, want die 80 zou je zo gehaat hebben. Ik zou lachend zeggen dat Krullenbol binnen twee weken die 7 dan weer zou komen lenen, want dan heeft hij die nodig. ‘Krijg ik dan alleen de nul?’ zou je hem gevraagd hebben. ‘Maar nee, dat is de ‘O’ van Oma he, oma!’ zou hij gniffelend gezegd hebben.

We zouden een liedje zingen van ‘happy birthday to you, in de wei staat een koe, en die koe zegt I love you, happy birthday to you‘. Je zou glimlachen en ik zou het nog eens in je oor gezegd hebben, want na 15 jaar raakt dat oorapparaat nog steeds niet heel goed afgesteld en okee, wij zingen ook niet loepzuiver natuurlijk.

Je zou knuffels krijgen van ons allemaal. Opgelet, want die van Kleine Broer kunnen al eens wild uitvallen!

We zouden taart meegebracht hebben, aardbeientaart. Iedereen zou een stukje mee eten. Je zou lachen hoe gulzig beide broertjes erin doken, en opmerken hoe goed Kleine Broer al zelf kan eten.

We zouden foto’s nemen van jou, met de kleinzoontjes. Kleine Broer zou eerst tegenspartelen, maar zich daarna tegen je aan vleien, met zijn duimpje in zijn mond.

We zouden er een fijne dag van maken.

Ik weet perfect hoe het allemaal zou gaan. Ik zie het voor me.

Gelukkige verjaardag, mama.