Onlangs las ik een quote op Facebook: Being an adult is saying “I can’t believe it’s (x month) already” over and over and over until you die.

Niet om nu een cliché te zijn ofzo, en zeker niet om te pretenderen dat ik nu officieel volwassen ben, maar ik kan niet geloven dat de eerste tien dagen van december al voorbij zijn.

Nou ja, als ik zie waar ik allemaal mee bezig was de laatste weken, dan kan ik dat misschien helemaal wel geloven… maar daar kom ik zo op terug!

Huidig drankje – nog steeds mijn deca koffietje, netjes gezet in mijn french press. Ik ben niet overgeschakeld naar de pumpkin spice lattes van deze wereld, misschien een gemis, dat weet ik niet.

Snackje – heb twee zielige bananen gered en er suikervrije, lactosevrije, en bloemvrije cupcakes van gemaakt. Voor je denkt dat het gewoon banaan is, in een cupcakevorm gepropt: zowel manlief als krullenbol zijn grote fan. Jij ook eentje?

Zingen

Ik wil weer even met het einde van de maand beginnen: er is weer gezongen, en niet alleen in de auto (mijn uitgelezen repetitieruimte).

De laatste week van november stond volledig in het teken van optreden, als deel van het 500-koppig koor dat een deel van het concert van Bart Peeters begeleidde. Nu ja, volledig in het teken, er moest ook nog gewerkt worden overdag…

Dat was dan weer best pittig, want naar de Lotto Arena geraken op een weekavond vanuit Leuven neemt gemiddeld 1,5 tot 2u in beslag. En ’s nachts lag ik vaak niet voor 1u in mijn nest.

Maar maar maar: BIJZAAK, lieve mensen, BIJZAAK. Ik stond op het podium van de Lotto Arena. Voor meer dan 5000 man per avond. Te zingen met een topartiest. Ik, die nooit in een koor zong. Ik, die nog steeds volhou dat ik eigenlijk niet kan zingen. Ik schrijf er waarschijnlijk een ander keertje meer over, maar wat een ervaring!

School

Alles goed met Krullenbol op school. Ik ben daar popcorn gaan maken en ook een keertje gaan voorlezen uit ‘Het boek zonder tekeningen‘, tijdens de voorleesweek. Niks doet je ego meer deugd dan een grappig boek voorlezen aan 36 4-jarigen. Aanrader.

Feestjes

Hoewel ik geen fan ben van november, werd er wel behoorlijk wat gefeest deze maand.

Verschillende familiebijeenkomsten, de 60 jaar van een oom vieren, het traditionele etentje voor mijn pa zijn verjaardag in het Fondue Huisje, de verjaardag van het jongste schoonzusje.

En zo, zo hard gelachen, op de comedy avond die georganiseerd werd door het werk van manlief. Een aantal studenten van Preparée die me verrasten met een uur impro uit de losse pols, en stand ups van Jan Linssen en Jeron Dewulf. Tranen gelachen. Was zo lang geleden, voelde heerlijk!

Die warmte deed me soms vergeten hoe koud november kan zijn.

Ondertussen hebben wij onze kerstboom gezet. Dat vind ik altijd zo een fijn moment. Er kunnen niet genoeg lichtjes in hangen. Ik wilde dat wel een weekje vroeger doen, maar manlief houdt vast aan de traditie ‘niet voor de Sint geweest is’.

Staat die bij jullie al? En wachten jullie ook tot na 6 december?