Vandaag vier ik een kleine verjaardag. Deze blog wordt twee jaar. YAAY! Twee jaar, 198 schrijfsels, ik moet toegeven dat ik dat nooit verwacht had. Ik vind het nog steeds wat gek om mezelf een ‘blogger’ te noemen.

Twee jaar geleden stonden we vlak voor onze trans-Atlantische verhuis. Toen ik mijn hele huishouden kritisch bekeek (Meenemen? Stockeren? Weg doen?), en daar mijn eerste blogpost aan weet, wist ik nog niet dat we exact een jaar later opnieuw zouden binnen vallen. De tickets voor onze terugkeer werden namelijk pas later aangekocht. Maar exact een jaar na die eerst post kwamen we weer thuis. Met 11 koffers en trolleys en buggy en baby en jetlag. En een verhaal.

 

Soms wordt er gezegd: what a difference a year makes. Maar ook vandaag waren we aan het inpakken. Net als toen, mja, dat nu ook weer niet helemaal.

 

In 5 punten: een korte vergelijking tussen 22 juli 2016 en 22 juli 2017

 

Inpakken van kleren, babyspullen en elektronica	Inpakken van kleren, peuterspullen en elektronica
Het vliegtuig wacht niet	De auto vertrekt wanneer wij vertrekken, anders is er iets ernstig mis
Als het niet in de koffers past, kan het niet mee (stressssss)	Als het niet in de koffers past, past het misschien nog aan mijn voeten, of naast de kinderstoel (no stress)
De frigo werd zo goed mogelijk leeggegeten	De frigo werd zo goed mogelijk leeggegeten, de rest gooien we desnoods binnen een week wel weg
We wisten waar we naar toe gingen, maar niet hoe we ons zouden voelen	We wisten niet (helemaal) waar we naar toe gingen, maar wel dat we gaan relaxen

 

Het is een bijzonder jaar geweest sinds onze terugkeer naar België. Pittig, ook wel.

 

Maar vandaag hoeven we daar allemaal niet aan te denken. Vandaag kijken we vooruit.

Vandaag begint onze vakantie écht.