Vandaag dans ik door de dag als mijn peuter.

Ik geloof dat elk cadeautje, elk speelgoedje en alle mooie dingen voor mij zijn.

Ik ren rondjes om de tafel, of heen en weer tussen punt A en punt B en schater, omdat ik gewoon zo van lopen hou.

Ik lach met wat ik gek vind en ik lach met wat ik verwacht, omdat lachen leuk is.

Ik blaas op madeliefjes want op bloemetjes moet je blazen. En als dat niet werkt, dan moet ik lachen.

Ik verstop me 17 keer onder het dekbed en papa vindt me nooit terug.

Vandaag neem ik mijn tijd.

Vandaag is elk blaadje en veertje op mijn weg de moeite waard.

Ik lach naar mijn spiegelbeeld en trommel op mijn buikje, zonder er verder over na te denken.

Ik wijs naar wat ik wil, roep het in één woord en herhaal tot ik het gekregen heb.

Ik zie elke plas als een uitnodiging tot een sprongetje.

Soms zing ik ‘hi hi hi ha ha ha’ want ik hoor liedjes in mijn hoofd.

Mijn loopfietsje is mijn beste vriend, en het weerzien is altijd hartelijk.

Elke trein is een festijn.

Vandaag juich ik om boekjes.

Ik hou van knuffels en kusjes maar geef ze niet zomaar weg.

Ik hou van mijn mama en papa want zij zijn alles wat ik ken en zij bestaan alleen voor mij.

Vandaag weet ik dat elke dag opnieuw de mooiste is.

 

 

 

Het idee voor deze dag als peuter kreeg ik van een kennis uit Boston, wiens jongste dochter een weekje ouder is dan zoonlief. Samen zetten zij hun eerste stapjes.

(http://boston.citymomsblog.com/motherhood/today-i-will-be-happy-toddler/)