Twee weken geleden begon ik aan het beantwoorden van een aantal willekeurig gekozen vragen- in dit geval geplukt van de website Mynd-  deze week de tweede reeks: van nummer 21 tot 30, uit ’48 vragen aan jezelf die je leven (kunnen) veranderen’.

21 Ben je het soort vriend(in) die je wilt zijn?

Ik denk (en hoop) het wel: ik wil attent en geduldig en begripvol zijn.

 

22 Wat is erger: een goede vriendin die ver weg gaat wonen of contact verliezen met een vriendin die vlakbij woont?

Ik denk dat ver weg gaan wonen geen groot probleem hoeft te zijn, als de beide partijen wat moeite willen doen. Ik was zelf een jaar lang de vriendin die ‘ver weg’ ging wonen. Dat heeft in enkele gevallen zelfs geleid tot sterkere vriendschappen.

 

23 Waar ben je het meest dankbaar voor?

Dat ik de man van mijn leven op jonge leeftijd mocht leren kennen, en dat onze zoon ons elke dag toelacht (of niet lacht, ook als hij een crisisje heeft is-ie stiekem nog schattig).

 

 

24 Is je grootste angst ooit uitgekomen?

Ja.

 

25 Herinner je je die keer, 5 jaar geleden, toen je heel boos was? Maakt dat nu nog echt uit?

Ja, dat maakt uit, maar boos zijn had geen zin.

 

26 Is het mogelijk om zonder twijfel te weten wat goed en slecht is?

Ik ben ervan overtuigd dat er een aantal basisthema’s zijn waarbij dat het geval is. Gasaanvallen op een ziekenhuis of school? Vrij zeker dat dat onder ‘slecht’ valt. Boekjes lezen met de zoon? Helemaal goed. Maar er zijn een heleboel dingen die niet zo zwart/wit zijn.

 

27 Als je wist dat iedereen die je kent morgen zou sterven, wie zou je vandaag dan bezoeken?

Wat een vraag! Ik zou niemand bezoeken, maar thuis blijven bij man- en zoonlief. Ik zou via mail en telefoon familieleden en vrienden contacteren. Maar weten ze dat eigenlijk zelf, dat het hun laatste dag is? En word ik ook bij ‘iedereen die je kent’ gerekend?

 

28 Als we leren van onze fouten, waarom zijn we dan zo bang om een fout te maken?

Omdat dat pijn doet, fouten maken. En omdat het door de omgeving vaak niet als een leermomentje wordt gezien (in Amerika gaan ze daar wel anders mee om, en is pakweg een faillissement geen grote blaam- je hebt het tenminste geprobeerd).

 

29 Wanneer is je voor de laatste keer het geluid van je eigen ademhaling opgevallen?

Toen ik voor het eerst sinds lang 5 kilometer in één keer probeerde uit te lopen.

 

30 Stel: op dit moment worden DE beslissingen over jou gemaakt. De vraag is: beslis je zelf, of laat je anderen over je beslissen?

HAHAHAHAA! Dat is een heel eenvoudige vraag.

 

Ik voel me nog altijd niet bijzonder anders. En jullie, wat zijn jullie antwoorden op (sommige van) de vragen?