Vandaag had ik zo’n gesprekje waar je hersenen van blokkeren. Waarbij je even met je ogen knippert en gedurende twee seconden aan absoluut niets kan denken, het wordt ‘wit’ voor je ogen. Going blank, wordt dat toepasselijk genoemd in het Engels.

Mijn collega kondigde aan dat de ’40 dagen bloggen challenge’ op het einde van deze week aan zijn einde zou komen. Immers, maart telt 31 dagen, en dan nog negen in april, en daar heb je je 40 blogjes. Maar, de Vasten loopt toch tot Pasen? En Pasen is toch pas op 16 april?

 

En hoe zat dat dan eigenlijk met Dagen Zonder Vlees, die ook verkondigen 40 dagen naar minder vlees en vis te streven? Verwarring alom!

 

Op zo’n ogenblik kan je natuurlijk maar één ding doen: Google to the rescue! Bleek dat er inderdaad eigenlijk 46 dagen tussen Aswoensdag en Pasen zitten, maar dat er op zondag niet gevast werd. Ha! Die gebraden kippetjes en gourmetjes op de zondagse familiemiddagen waren dus helemaal ingecalculeerd!

 

Ik ga er dus vanuit dat onze Dagen Zonder Vlees lopen tot Pasen. Deze vijfde week liep heel goed, dank je wel. Hier is mijn tussenstand:

Ik heb de voorbije zeven dagen volledig vegetarisch gegeten. Nu ging dat enigszins met wat ups en downs.

 

De ups: De spinazie-kaasburger die ik kocht in de Albert Heijn was echt geweldig. Samen met de gegrilde bloemkool en de krielaardappeltjes smaakte me dit heel erg. Een blijvertje!

De shashuka, waarbij eieren gepocheerd worden in een bedje van geitenkaas, tomaten en paprika, had net iets te lang op het vuur gestaan, waardoor de dooiers wat te vast waren geworden. Toch vond manlief dit een absoluut topgerecht. Hij is altijd vrijgevig met complimentjes over mijn kookkunsten, maar vier of vijf keer horen dat het echt geweldig is, dat gebeurt me toch niet zo vaak (geen foto wegens totaal niet fotogeniek gerecht).

 

De downs: Ondanks het feit dat ik het recept van de pompoenspinazielasagne volgde, zoals beschreven in het Jamie magazine, heeft dit toch geleid tot de eerste echte ‘mislukking’ van deze DZV-periode. Door een tekort aan saus waren de lasagnevellen totaal niet zacht en gaar. Omdat de groentjes er wel goed uitzagen, hebben we deze vakkundig van de lasagne geschraapt, er een Philadelphiasausje bij gemaakt en op gewone pasta gegoten. Op zich lekker, maar ik bleef het wat sneu vinden.

De chili sin carne is niet op tafel gekomen wegens een totaal gebrek aan ‘goesting’ om te koken, het is toen dus een slaatje geworden met kaasflapjes.

Deze week staat er het volgende op het menu:

 

Maandag: Thai beef salade – tja, de naam geeft het al wat weg, vandaag zal ik niet als volledig veggie kunnen ingeven. Manlief is namelijk jarig en mocht kiezen wat er op het menu stond. En zoals wel duidelijk is: verjaardag > DZV.

Dinsdag: Rijst met kokosspinazie

Woensdag: Mexicaanse salade met maïs en zwarte bonen. Ik heb met allerlei bonen leren koken in Amerika, en vond deze zwarte bonen bij de Albert Heijn. Zou er een reden zijn waarom Nederlanders zo veel meer soorten bonen in de rekken willen?

Donderdag: Portobello met geitenkaas en walnoten, en krieltjes.

Vrijdag: Zelf belegde pizza met bloemkoolbodem. Die bloemkoolbodem vind ik in… euh ja, Albert Heijn. Er is een thema.

 

Verder kreeg ik deze week de eerste vraag of ik supplementen nam om de tekorten die je oploopt door vegetarisch te eten, op te vangen. Oei, euh nee? Ik voel me eigenlijk heel goed, veel minder namiddagdipjes. Het zal nog wel meevallen zeker, ik eet af en toe nog wel eens vlees, toch? En zitten er niet gewoon heel veel vitamines in chocola? Check!