Als ik aan mijn mama denk –

Dan denk ik aan haar die grote, zachte peignoir, op een zondagochtend
We eten chocoladekoeken en croissants

Dan denk ik aan hoe ze in opperste concentratie, het kruiswoordraadsel in de krant aanviel. Ze loste het meestal volledig op.

Dan denk ik aan onze gesprekjes over een koffie in de Hema, toen ik op dezelfde plek als zij werkte

Dan denk ik aan hoe moeilijk het was mijn haar te wassen als kind, aangezien ik AB-SO-LUUT geen water of zeep in mijn ogen wilde, en dingen riep als ‘nu doe je het toch expres, waarom doet dat uitkammen zoveel PIJN?!’

Dan denk ik aan de tijd dat ze meeging naar de fitness op zaterdagochtend

Dan denk ik aan die uren, en uren, en uren dat ze bij mij in bed doorbracht, met verhaaltjes, rijmpjes en zelfgemaakte rebussen

Dan denk ik aan hoe ze een doek als hoofddoek vastmaakte om geen zweet in haar ogen te krijgen tijdens het koken (we noemde haar ‘Ramba’)

Dan denk ik aan de oneindige hoeveelheid appeltjes die ze voor mij heeft geschild, ook nog toen ik 20+ was

Dan denk ik aan hoe ze mij knuffelde toen ik na drie maanden terugkwam van mijn thesiswerk in Martinique

Dan denk ik aan hoe we dansten in de keuken

Dan denk ik aan hoe ze uit het donker leek te verschijnen toen wij ons huiswerk aan het maken waren in de studie na school, en zij ons kwam oppikken

Dan denk ik aan hoe ze elke dag vers eten maakte

Dan denk ik aan wat voor een oma ze zou zijn geweest, en hoe zot fier ze zou zijn op die jongens van ons

Dan denk ik aan die keer dat ik met Manlief (toen nog gewoon ‘Lief’) een film zat te kijken en zij stiekem het licht wat dimde en gniffelde toen we het merkten

Dan denk ik hoe vaak ze dingen deed voor anderen, zoals extra kroketjes maken voor de alleenstaande, oudere buurman, of onze nonkel pastoor uitnodigen om vol-au-vent te komen eten en zo veel meer

Dan denk ik aan hoe ik haar al 16 jaar mis. Zes–tien jaar. Hoe kan dat nu? Dat klinkt alsof het ‘oud zeer’ zou moeten zijn. Dat idee alleen al, voelt verkeerd.

Als ik aan mijn moeder denk –

Dan moet ik meestal glimlachen.

Maar vandaag niet.