2022 was een bijzonder jaar voor ons, als ik er zo over nadenk. Man, wat heb ik veel geleerd. Over mezelf, over andere dingen. Daarom, heel graag op deze eerste januari, een overzicht van dat speciale 2022.

Januari

In januari ben ik nog aan het bekomen van het hele zure werkverhaal van 2021.

Maar langzamerhand begin ik ‘op mijn effen‘ te komen. In mijn agenda staat er dan ook veel yoga, afspreken met vrienden, lezen, en hier en daar vrienden helpen als dat kon (met verhuizen bijvoorbeeld, of om me in mijn trouwkleed te hijsen voor een fotoshoot).

Februari

Februari start met afscheid nemen van een fantastische dame, die meer dan 20 jaar ook mijn oma is geweest – de grootmoeder van Manlief, ofte oma of Mamie. Voor sommige mensen is zelfs 95 nog te jong. Maar wat een voorbeeld van optimisme en doorzettingsvermogen.

Een paar dagen later volgt er nog een begrafenis, van de vader van een vriend. Tussendoor vier ik toch mijn verjaardag, omdat oma ons leerde dat elke kans om iets te vieren, gegrepen moet worden.

Langzaam aan verdwijnt de mist in mijn hoofd, en begin ik steeds meer zin te krijgen om weer aan de slag te gaan… met iets…

Maart

In maart gaan Manlief en ik voor het eerst in forever een paar dagen weg zonder de kindjes – we gaan op short ski met vrienden! Acht jaar geleden dat ik op latten stond, maar al gauw geniet ik weer van het voorbij zoeven. Dag 2 valt Manlief – de meest ervaren skiër die ik ken – op de piste en hij breekt zijn been. Nu weet hij ook hoe het is om met zo’n scooter gerepatrieerd te worden.

Er volgen acht weken van gips en niet mogen staan, en het is alsof ik er een derde kind bij heb. Ik had dat vooraf echt héél hard onderschat en moet daarna dan ook stevig bekomen van deze periode. Gelukkig geneest Manlief en zijn been helemaal prima en houdt hij er niets aan over.

Ik begin voorzichtig wat opleidingen te volgen via het outplacement traject dat ik kreeg na mijn ontslag.

Een hele mooie dag sluit maart af: het burgerlijk huwelijk van mijn schoonzusje en schoonbroer. Alleen jammer dat mijn beide schoonouders de dag ervoor positief testen op dat C-beest. Gelukkig is er in 2023 nog een groot feest!

April

Omwille van het gebroken been van Manlief, gaan we niet skiën met de kindjes in de paasvakantie. Dat geeft wel wat wrevel… Manlief neemt dan ook zo goed als geen vakantie…

April is gevuld met muziek… Van Bart Peeters! Want zo’n twee jaar na de eerste concerten kunnen de volgende reeksen van Bart Peeters met het pop-up koor in de Lotto Arena eindelijk weer doorgaan!

Ik vind het nog steeds ongelooflijk maar ik sta dus nog vier keer op het podium van de Lotto Arena en serieus: het dak.gaat.er.af! Zo genoten! (En bij de vorige reeks optredens wist ik net dat ik zwanger was van Kleine Broer… enkele van mijn mede-zangers wisten dat als eersten en enigen… nu kon ik de foto’s tonen van onze ferme peuter. Zalig.)

Mei

Aan het einde van april starten er twee opleidingen waar ik zo hard naar uitgekeken heb: de Expertopleiding rond hoogbegaafdheid en Inspirerend Coachen. Want ja, nu het begint door te dringen dat ik écht iets wil gaan doen met die kennis rond begaafdheid, heb ik meer nodig dan theoretische kennis.

In beide opleidingen leer ik nieuwe en interessante mensen kennen. Mei is pittig, want er zijn 1 tot 2 volledige lesdagen per week. Tegelijkertijd voel ik dat ik weer kan ‘bubbelen’… ik bubbel van plezier om nieuwe dingen te leren, te proberen… dat was lang geleden!

We eindigen met een tuinfeest bij een oom van Manlief waar Kleine Broer ab-so-luut in de zwemvijver wil… en hij is niet alleen, ondanks het feit dat het echt niet zoooo warm is. Gelukkig had deze mama veel extra kleren voorzien.

Juni

Nog opleiding, nog studeren, BBQ’s, brunches, een zalig pizzafeestje en een trouwfeest dat enigszins vreemd is omdat ik er niemand ken (zelfs niet het koppel). Would not recommend dat laatste haha. Je zou denken dat we hoofdzakelijk lekker gegeten hebben. En misschien is dat wel niet zo ver van de waarheid.

Ik oefen mijn coach gesprekken bij een aantal mensen en voel – dit is iets voor mij.

Ik krijg ook de eer om als eerste (voor de ouders zelf) het geslacht te kennen van het kindje van vrienden, en ik maak een gender reveal cake voor ouders en broertje.

Juli

Ik start een reeks van 8 weken bij mijn kinesiste, waarbij een aantal dames samen werken naar de 5 kilometer joggen.

We vieren de tweede verjaardag van dat kleine babbelspook, en op de valreep kan het doorgaan (iets met onze eerst C besmetting in 2,5 jaar)…

De tweede helft van juli hebben we vakantie, maar niet voor ik ga solliciteren bij Spring-Stof om daar les te gaan geven. Daarna vertrekken we met de wagen volgeladen naar Denemarken, en dat op de heetste dag van het jaar – of zelfs van het decennium.

Onze reis in Denemarken moet eerst een beetje op gang komen – of zijn wij het die een beetje moeten loslaten- maar door het zien van onze Deense vrienden (en hun mega indrukwekkende wijngaard) en een bezoek aan Lego House en Lego Land, krijgen we echt een zalig vakantiegevoel.

Augustus

In augustus volg ik twee weken lang een opleiding kindercoach, terwijl Manlief de kindjes entertaint. Tegen de middag ben ik klaar en staat er een slaatje op tafel! Ik kan hier aan wennen! Die opleiding geeft me ook de bevestiging dat ik ook met kinderen wil werken. Tegelijk is het voor mij een herontdekking dat je dus kan voelen wat juist voelt voor jou. Wie had dat gedacht!

Er staan ook nog een aantal feestjes op het programma, en eerlijk gezegd, ik slorp de zonne-energie op en geniet van die hete zomer. Langzaam aan kruip ik ook weer achter de boeken, want het examen rond hoogbegaafdheid komt eraan in oktober!

We eindigen de zomermaanden met enkele zalige dagen aan zee.

September

Ook al had ik gehoopt nu officieel te kunnen opstarten, september staat goed gevuld met studeren, workshops volgen en ook starten bij Spring-Stof, waar ik nu een halve dag per week ga helpen bij de lessen natuurwetenschappen. Ik start ook bij de Techniek- en wetenschapsacademie van de UCLL als gastprofessor – ik geef sessies in lego en programmeren en heb dus volgens Krullenbol nu officieel de coolste job ter wereld.

Terwijl bij mij alles begint te stromen, gaat bij Manlief het licht enigszins uit. Door heftige hartkloppingen – duidelijk door stress en jarenlang te weinig slapen – wordt hij door de huisarts even thuis gezet. Ik moet zeggen, hij neemt dit fantastisch op. Ik had half verwacht dat ie stiekem toch zou gaan werken, of sneller dan voorzien zou terugkeren naar de drukte. Maar nee, hij neemt zijn tijd, denkt na over wat hij wilt en niet meer wilt, hoe hij dat kan bereiken. Hij gaat uren fietsen om zijn volle hoofd leeg te maken, en bovenal: hij neemt zijn slaap en gaan slapen heel serieus.

De cardioloog bevestigt dat het niet aan zijn hart ligt, maar aan zijn koppeke.

Ik ben echt fier op hoe hij het aanpakt. En tegelijk is het best praktisch om even mijn ding te kunnen doen, met iemand thuis die al eens het zieke peutertje opvangt, of met Krullenbol naar de tandarts gaat.

Op het einde van de maand loop ik voor het eerst in 4 jaar 5 kilometer in de Dwars door Mechelen. Whoehoe!!!

Oktober

De eerste helft van oktober hang ik de student uit… nee, niet uitgaan, drinken en ander leuks. Studeren, studeren, studeren! Het was lang geleden en mijn hersens vonden het niet altijd even leuk, maar op 12 oktober legde ik vrij rustig mijn examen af van de Expertopleiding rond hoogbegaafdheid. De dagen daarna was ik moe, niet te geloven! Wat een impact heeft dat toch!

Manlief is nog thuis en het mooie weer zorgt ervoor dat hij heel veel naar buiten gaat, gaat sporten, en zo ook merkt dat zijn werk niet implodeert omdat hij even niet aanwezig is. Misschien wel de belangrijkste les van 2022!

We vieren feest met vrienden, ik mag mee trouwkleren gaan passen met het schoonzusje (enfin, ik heb niks gepast hoor, haha).

Oh, en had ik vermeld dat ik nog een opleiding volg rond Positieve Discipline? Super interessant! Ja, ja, ik heb aan Manlief gezegd dat het even de laatste opleiding was in een tijdje… allez ja, tenzij ik natuurlijk iets tegen kom dat ik ECHT NIET KAN LATEN…

November

Na de herfstvakantie begint Manlief weer te werken. We hebben echt onze weekplanning onder de loep genomen, en heel wat dingen afgesproken en veranderd.

Ik besloot na heel wat klungelen het opmaken van mijn website uit te besteden en begon verder te schrijven aan alle teksten.

Verder was november wel een donkere maand voor mij, in veel opzichten. Oud en nieuw verdriet, korte dagen, bah…

December

Het jaar kabbelt verder en ik heb steeds het gevoel dat ik niet genoeg doe, terwijl ik met vanalles bezig ben. Gelukkig zijn er voldoende mensen – zoals ook de dame van de outplacement die me nog elke maand belt – die me overtuigen dat ik zeker de goeie richting uit aan het werken ben.

Met het opzetten van de kerstboom, het zoeken naar pakjes, en andere feestelijkheden wordt mijn humeur er wel beter op. Tegelijkertijd is mijn energieniveau behoorlijk laag, ga ik vaak met de kindjes slapen, en voel ik me de volgende ochtend om 11u30 ook alweer klaar voor een dutje. Ik liet mijn bloed trekken maar alles is helemaal oké, dus het was samen met de rest van de bevolking een beetje aftellen naar een rustgevende kerstvakantie.

Mijn nichtje werd ziek, heel ziek. En ook weer beter. Ik kijk ernaar uit om samen met haar de kersttaart te versieren (die maken we in januari omdat het kerstfeest een beetje uitgesteld werd).

Ondertussen bleef ik braafjes elke week 1 of 2 keer joggen. Langzaam, heel langzaam, bouwde ik de afstand op. Altijd met wat angst, want na mijn rugoperatie in 2012 werd er me gezegd dat meer dan 5 km niet meer voor mij zou zijn. En zo een rugpijn wil ik echt nooit, nooit meer.

Maar op 30 december liep ik de 8 kilometer door Leuven, tijdens de Corrida. Samen met een vriendin, vrolijk babbelend (behalve op een paar hellingen, geef ik toe). We deden er 62 min over. Was dat vroeger de tijd die ik nodig had voor 10km? Ja hoor. Was ik daarmee de 10de laatste vrouw die eindigde? Misschien. Was het de eerste keer in 11 jaar dat ik die afstand aflegde? Absoluut. Ben ik daar enigszins MEGA fier op? Zijt maar zeker!

Ik had geen ‘woord van het jaar’ gekozen voor 2022. Maar in retrospect zou ik zeggen dat het ‘Leren/studeren‘ is. Wat heb ik veel bijgeleerd! Niet in het minst over mezelf. En wat heb ik daarvan genoten.

Gelukkig nieuwjaar! Wat mag ik je wensen voor 2023, naast gezondheid?