Hey! Een maandje geleden zat ik nog op mijn terras te schrijven aan onze koffieklets, op dit moment kletsen de hagelstenen met kracht op de terrastafel. Laat ons dus lekker binnenblijven. Ik beken: ik heb de voorbije week de haard al eens aangestoken, zo ’s avonds. Brrrr… zo dat frisse ’s morgens en ’s avonds…het is toch nog effe wennen.

Om dan maar helemaal mee te gaan in dat herfstige, ben ik appelthee aan het drinken. You want some?

School

September staat natuurlijk gelijk aan het herstarten op school. Hier betekende dat dat onze Krullebol naar het eerste leerjaar gaat. Hij keek ernaar uit en het was een fijn weerzien met de vriendjes. De juffen gaven voldoende uitleg om de ouders wat gerust te stellen (want met een klas van 35 6-jarigen maakt een mama- en misschien ook wel een papa- zich al eens wat zorgen).

Nieuwe dingen proberen

Zowel Krullenbol als ikzelf probeerden in september wat nieuwe dingen/hobbies uit, met wisselend succes.

Krullenbol startte Taekwondo – we zochten eerst naar meer gangbare gevechtssporten maar daar vonden we niets in de buurt of op een tijdstip dat ik zag zitten (training om 9u op zaterdagochtend? Ik dacht het niet!). Na enkele trainingen gaf hij echter aan het niet zo leuk te vinden, en vooral te gaan omdat zijn maatje het zo tof vond. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, en na nog enkele gesprekken erover, exit Taekwondo (de maand september mocht je sowieso gratis komen proberen).

Ook gingen we naar de startdag van de scouts. Hij was al mee geweest naar de startdag van de (andere) scouts van het maatje, en had zich daar prima geamuseerd. Maar nu toekomen en allllll die kindjes zien, dat was dus behoorlijk heftig. Hij raakte zelfs helemaal in paniek. Uiteindelijk zijn we met ons tweetjes blijven kijken hoe de kapoenen spelletjes deden. Dat was ‘minder eng’. Ik vind de grens tussen pushen en niet opjagen soms heel moeilijk… maar ik denk dat het volgende keer al beter zal gaan, nu we ook weten wie de leiding is, en hem daar beter op kunnen voorbereiden.

Het is veel nieuw geweest voor onze 6-jarige, besef ik.

Onze Babybroer probeerde ook enkele nieuwe dingen uit. Met stip op 1: zelf recht gaan staan, en enkele stapjes zetten! Needless to say dat ik zowat ontplof van fierheid!

Ikzelf startte met yin yang yoga, en heb er tot nu toe veel deugd van. Ontspannend, maar actief genoeg zodat ik niet kan gaan piekeren (want ik lig daar dan op die mat in lijkhouding, ‘mild te kijken naar de gedachten die voorbij komen’. En wat voorbij komt is ‘dju ik moet dat nog betalen‘, ‘oei, ik moet die nog mailen’, ‘straks al het eten starten’. En als ik meer moet letten op de houdingen en of mijn arm wel recht boven mijn schouder is en mijn gezicht ontspannen, dan is er minder ruimte voor de ‘to do’s’).

En ik schreef me in voor een (korte) cursus schrijven. Jaja, schrijven doe ik genoeg, maar om aan wat langere teksten of projecten te gaan werken, heb ik toch wat meer structuur nodig. Er is één les geweest, en ik vond het erg prettig.

Dingen doen die je leuk vindt > check!

Gezondheid

Hoewel ik best wat energie kreeg van de nieuwe hobbies, heb ik me in september ook gewoon heel vaak moe gevoeld. In die mate dat ik geregeld overdag nog eens een dutje deed. Het goeie daarin is dat ik me er minder in opjaag, en me gewoon een half uurtje ga leggen, in plaats van te stressen dat dat nodig is.

Ik werd dan ook nog eens geveld door een korte maar hevige aanval van buikgriep (of…voedselvergiftiging?), wat toch ook niet zo bevorderlijk is voor de energie. Sindsdien loopt mijn vertering precies ook niet helemaal zoals het zou moeten, dus de voorraad probiotica is ondertussen ingeslagen.

En ja, misschien ligt het aan september, de mijlpalen van de jongens, of het stilvallen van mijn lijf en leden, maar ik voel me ook zoveel meer emotioneel dan normaal. Pffff… ben dat niet gewoon mannekes! Alles komt zo heftig binnen!

Friends time

Nu de regels zo langzamerhand wat versoepelen, was er ook meer ruimte om met mensen af te spreken. Zo organiseerden we een barbecue met alle buren (we hebben een pleintje waar dat perfect op kan), en ondanks het kwakkelweer was het een groot succes.

Voor de verjaardag van een goeie vriendin (en die van ons van vorig jaar, en die van dit jaar en en en… ik kan nog wel wat verzinnen), gingen we lunchen in The Jane. Wat een evenement! Het eten was zalig, maar ik zal zeker ook nooit vergeten dat ik voor het eerst in mijn leven een menu met aangepaste niet-alcoholische dranken kon kiezen. Als je geen alcohol drinkt, is het toch al gauw, waterwaterwater, oh en anders ne cola (beurk). Maar nu… allerlei speciale sappen, kombucha’s, thee, mocktails… zelfs al vond ik ze niet allemaal even lekker, toch was het elke keer een feestje!

Enfin, een beetje vanalles in september dus. Zoals iemand me zei: er is moed nodig om stil te vallen. Ik probeer dus moedig te zijn.

En hoe ging de voorbije maand voor jullie?