‘Ik lees je niet meer’? zei een vriendin bij de koffie. Het vraagtekens zweefde zo wat achter de zin.
Dat klopt ja, het schrijven is tussen de mazen van het net geglipt. Terwijl collega-bloggers meededen aan de 40 dagen bloggen-challenge (die ik ooit voltooide), was het hier opvallend stillekes.
Niet dat hier niets gebeurd is, ten huize Krullenbol
- Ik ging drie dagen naar Londen met schoonzussen en schoonmama.
- Ik bezocht ons kleine nichtje dat door een secundaire infectie op de windpokken niet minder dan 10 dagen in het ziekenhuis verbleef
- We hielpen met opruimen van het grote huis van mijn schoon-oma, die naar een flat verhuisde – ik kreeg al haar bakspullen
- We organiseerden een brunch voor de hele familie
- Ik deed aan yoga
- Ik ging eten met twee ex-collega’s waar ik er eentje al lang niet van gezien had
- Ik praatte bij met een buurvrouw (ook al een tijd geleden)
- Ik maakte een Nijntje-in-het-zwembad taart voor het nichtje (net op tijd uit het ziekenhuis om haar verjaardag te vieren)
- Ik werkte 2,5 dag per week en moest daar zwaar van bekomen met momenten
- Ik verraste manlief met een restaurantje
- Ik zag zoonlief tijdens de turnshow zijn beste moves boven halen als oermensje
- Ik ruimde kasten op
- Ik organiseerde twee feestjes op één dag voor onze krullenbol- eentje met de vriendjes, eentje met de familie (met auto-taart)
- Ik vergat ook manlief niet, die een dagje later jarig was
- Ik ging 3u naar een privé-sauna met manlief
- Ik ging heel vaak heel vroeg slapen
- We werden uitgenodigd door mijn schoonouders om eens samen lekker te gaan eten
- Ik begon weer met de kine omdat rug, schouders en nek helemaal vastzitten
- Ik kookte, ook voor een koppel in de buurt die net ouders zijn geworden (kraamkost for president)
- Ik trok met een vriendin naar de binnenspeeltuin (en met Krullenbol en haar dochters, uiteraard)
- We gingen naar een kindervoorstelling met Krullenbol
- Ik sprak af met vrienden om mee aan hun trouwdag te bouwen
- Ik sprak af met vriendinnen om het vrijgezellenfeest van bovenstaande bruid te bespreken
- Ik zag mijn computer crashen en zat dus dagenlang zonder, voor ik bij de winkel geraakte. En bloggen op mijn werkcomputer is toch… raar…
- Ik nam één dagje verlof in de paasvakantie en genoot van een ontbijt met een vriend die in het buitenland woont
- Ik kreeg een berichtje met verschrikkelijk nieuws en reed naar mijn familie om er voor hen te zijn. Ik weet jammer genoeg hoe het is om je mama veel te vroeg te moeten afgeven.
Vanmorgen vond onze Krullenbol een heleboel eitjes in het gras. Hij was zo enthousiast, het was heerlijk. Hij verklaarde dat hij zes eitjes zelf zou eten, en dat de rest mocht opgegeten worden door de familie – die deze namiddag kwam.
Hij blies zeepbellen in de zon, verkleed als brandweerman.
En ook al hangt er een donkere wolk in mijn hoofd, ik dacht vooral; geniet, geniet ervan. Zoals zij gedaan zou hebben.
Jammer van de donkere wolk…
Jullie hebben best veel gedaan! Soms is het leven er gewoon hé, en dat is ook de reden waarom ik minder heb geblogd dan ik had gehoopt. Prioriteiten…
En inderdaad: kraamkost for president! We zitten midden in een babyboom, en ik hoop veel jonge ouders aangenaam te verrassen!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het superleuk, die kraamkost, maar zij voelden zich bijna schuldig! Heb maar benadrukt dat ik er bijna even veel lol aan heb 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Bezige 🐝 jij.
💔 bij dat laatste zinnetje.
LikeLike
Ja, als ik het zo opsom, lijkt het wel best veel. Geen wonder dat ik moe ben.
Het afscheid was vandaag, daar is idd een stukje van mijn hart achtergebleven denk ik.
LikeLike
Wat een lange lijst!! wow
Het spijt me dat er echter ook een donkere wolk hangt en dat je iemand moet missen
LikeLike
Ja toen ik het zo uitschreef dacht ik ook, Hmm, precies wel bezig geweest 🤔
LikeLike
Pingback: Koffie Klasj – april/mei – Boston, baby!