Ik heb een complexe verhouding.
Is helemaal niet zo sexy als het misschien klinkt.
Ik heb een complexe verhouding met joggen.
‘It’s complicated’ dus.
Het is echt een liefde/haat situatie. En momenteel slaat de slinger een beetje over naar ‘haat’. Ik schreef er eerder al over.
Maar deze keer – en mogelijk elke keer, dat laat ik in het midden – is de moeilijke verstandhouding helemaal mijn eigen schuld.
Immers, ik was degene die het contact verbrak, een jaar geleden, toen ik in een storm terecht kwam die mijn benen voor maanden van onder mijn lijf weg swiepte.
Dus ja, als je haar dan terug wilt, die fysieke fitheid, dan stelt die condities.
Die vraagt inspanning. Commitment. Tijd.
Ja, fysieke fitheid is serieus high maintenance. Maar goed, ze is het waard, dat weet ik ook wel. En door te joggen geef ik die inspanning, commitment en tijd.
Dus vandaag stofte ik mijn sportschoenen af, klopte wat klodders jaaroude modder los, en trok ze aan. Ik zocht de sportkledij bij elkaar waar ik nog in paste – en waar ik me in durfde vertonen- en ik zocht Evy op mijn GSM.
Start to run. Again.
Evy, ons Evy, zij gaat mij opnieuw naar de vijf kilometer brengen. Echt, ze heeft het me beloofd. Ze vindt het niet erg dat ik zo nalatig ben geweest. Ze vraagt geen excuses.
Ik neem Evy heel serieus. Dus als ze zegt ‘adem rustig’, dan adem ik als een zenmeester tijdens meditatie. Als ik hoor ‘geniet ook van de omgeving’, dan speur ik geconcentreerd naar de bloemen langs de kant van de weg, de blauwe vlindertjes die ze bezoeken, en de zon door de wolken.
En dan loop ik, op een sukkeldrafje en met intervals, 2 kilometer.
Twee kilometer dichter bij #fitmom.
Want, laat ons eerlijk zijn, momenteel moet ik me een andere hashtag aanschaffen. Ik dacht aan #pitmom (omdat ik liever lig te pitten dan ontiegelijk vroeg over de asfalt te fladderen) of #sitmom (omdat in de zetel zitten echt een keileuke hobby is geworden).
Die twee kilometer ging behoorlijk goed. Hopelijk is het morgen niet #prittmom. Die met haken en ogen aaneen plakt.
Heel erg herkenbaar hoor. Ik moet ook weer moed verzamelen om te beginnen.
LikeLike
Héél veel succes! Dat is hier letterlijk stapje voor stapje!
LikeLike
Ik haat sporten, maar ik loop inmiddels zo’n 17 jaar ‘hard’. Alleen ga ik niet zo snel.
LikeLike
traag hard lopen zou een aparte categorie moeten zijn 🙂
LikeLike
Ik hou van joggen 🙂 Al kost het me soms ook echt wel moeite om die loopschoenen na een lange dag aan te trekken. Maar nadien ben ik wel altijd blij dat ik het deed!
LikeLike
Dat snap ik helemaal!
LikeLike
Pingback: 2018 in vogelvlucht – Boston, baby!