Zo, daar ben ik weer, de september aanpassingen zijn redelijk doorgevoerd. En de zomer heeft duidelijk zijn pakken gemaakt en is vertrokken. Reden te meer om nog even terug te kijken op de meer dan zonnige augustusmaand, en iets minder zonnige septembermaand.

Opleiding

De eerste helft van augustus was bijzonder voor mij, want ik volgende elke weekdag een opleiding kindercoach. Die ging online door, ’s morgens van 9u tot 13u. Dat vond ik wel pittig, maar tegelijk ook heel fijn – ik zat boven braaf mee te doen, en Manlief nam de jongens op een uitstapje (al kon dat ook gewoon naar de winkel zijn, ze hebben ook hele leuke dingen gedaan). Tegen dat mijn les erop zat, stond er een slaatje klaar.

Nadat ik een uurtje ‘ontkreukeld‘ had (ik weet niet, na zo 4 uur online les moest ik altijd even bekomen), gingen we dan nog wat buiten zitten chillen, of trokken we er nog even op uit. Eigenlijk echt heerlijk zo! Ik kon er wel aan wennen!

En doordat de opleiding online was, kon ik zelfs een dagje mee naar de zee met het gezin, want ik volgde gewoon in de auto via de GSM. Dat Manlief ondertussen ook nog een telefonische meeting had ingepland, terwijl de kinderen op de achterbank een ander idee hadden dan ‘rustig overeen te komen’, dat was dan weer minder geslaagd, maar kom, een mens leert bij, haha.

Die opleiding was voor mij als een teen in het water steken, om te voelen of ik ook kinderen zou willen coachen. In eerste instantie richt ik mij op de ouders, maar goed, kinderen lopen soms nog vast, ook al doet de omgeving (school, thuis) nog zo zijn best.

Wel, het heeft zijn doel niet gemist, want ik kreeg heel erg het gevoel dat het me wel lag, zo met kinderen aan de slag gaan. Dat werd ook bevestigd na het examen toen ik zowel voor de multiple choice als voor het bespreken van twee casussen 100% kreeg, met mooie commentaar van de lesgeefster. Een opsteker!

Studeren

Ik kan er niet onderuit – enfin, tuurlijk kan dat wel, maar ik wil er niet onderuit – op 12 oktober heb ik mijn examen van de opleidingen rond hoogbegaafdheid. Er moet dus ook nog wat gestudeerd worden. Ik kan je melden, dat gaat dus een stuk minder vlot dat pakweg 20 jaar geleden. De hersens kraken met momenten…

Ik heb er me ook bij neer moeten leggen dat ik niet plots op 1 september compleet klaar zou zijn met alle zaken zoals boekhouder zoeken, website maken etc. Dus de officiële start van mijn praktijk laat nog even op zich wachten, maar het komt, het komt. Geduld is een mooie deugd, maar ook eentje die mij niet permanent bezoekt.

Uitstapjes en feestjes

Het zal wel aan het mooie weer en de lange avonden gelegen hebben, dat wij best wel wat energie hadden om leuke dingen te doen. Dineetjes met vrienden, een gezellige familieBBQ en zelfs het groots opgezette pensioensfeest van mijn schoonouders, alles kon en mocht doorgaan in schitterende omstandigheden.

Ik mag wel stellen dat ik op zonne-energie werk!

En door een geniaal idee van Manlief gingen we in de laatste dagen van augustus een lang weekend naar zee. Dat was echt zo fijn, om nog iets te hebben om naar uit te kijken, te weten dat dat leuke onderonsje er nog aankwam. Er werden weer druk grote zandkastelen gebouwd, en er werd gerouwd omdat de zee ze weer innam (‘niet eerlijk dat de zee altijd wint, mama. We hebben er ZO lang aan gebouwd!’). Er werd met de ‘karretjes‘ gesjeesd en ijsjes gegeten. Eigenlijk is er toch geen betere vakantieplek dan de Belgische kust, als het weer een beetje mee zit?

De allerlaatste dag van de vakantie was ik thuis met Krullenbol, en hebben we dit afsluiten gevierd door naar de film te gaan – iets dat we echt amper doen, en ik wist al snel weer waarom: wat een kostelijke uitstap!! Maar goed, het was leuk en gezellig en we hebben goed gelachen met DC Club van Super-pets.

In september werd het een stuk rustiger, en misschien gelukkig maar. Het is toch weer in dat ritme komen en nieuwe dingen, tja die nemen tijd.

Omdat we in de vakantie niet te veel gefocust wilden zijn op nieuwe hobbies, is er daar eigenlijk ook niets van in huis gekomen – Krullenbol koos om niet meer naar de zwemles te gaan (en omdat hij goed kan zwemmen ondertussen, vonden we dat ok), de scouts wilde hij nog wel eens proberen, maar zaten vol, idem voor de basket- en de voetbalclub. De inschrijvingen voor de hobbyclubs hier, dat is van het genre ‘zet u klaar op 3 computers en probeer vollenbak te ‘refreshen‘ om toch maar binnen te geraken de seconde dat die inschrijvingen openen’.

Het is wat het is, misschien vinden we nog wel wat.

Sport

In juli startte ik aan een traject van 8 weken, georganiseerd door mijn kinesiste: zij zou een groep enthousiaste maar niet zo geweldig sportieve dames naar de 5 kilometer helpen. We kwamen 1 keer per week samen en deden eerst opwarmende oefeningen en bouwden dan rustig (of soms minder rustig naar mijn gevoel) op.

Bedoeling was om dan nog zelf 1 keer in de week te gaan joggen, en dat lukte me wonderwel, ook omdat de whatsapp groep wel de nodige ‘accountability‘ gaf. Okee, ik was wel het slakje van de groep, maar traag gaat ook, toch?

Ik had eerlijk gezegd niet meer gedacht dat het dit jaar zou lukken om die 5 kilometer te halen (niet vergeten dat het meer dan 3 jaar geleden was dat ik mijn sportschoenen aandeed), maar vorige week lukte het me. En vorig weekend hadden we ons met enkelen ingeschreven in de ‘Dwars door Mechelen‘ run van 5K.

Ik wéét dat je je tijdens zo een race altijd wat laat meeslepen door het ritme van anderen, en ik had effectief het gevoel dat ik wel wat op mijn adem trapte, maar ik had niet verwacht dat ik die 5 km op 33 min zou lopen. Héél heel blij mee, en nog eens de herinneringen dat je op 3 maanden tijd zotte dingen kan doen, als je er gewoon consistent aan werkt.

Hoe was de september start bij jullie? Is het stof al wat gaan liggen?