Dat ik de eerste week van mijn 30 dagen zonder suiker niet doorbracht met een helder hoofd, en stuiterend van de energie, is een kleine understatement (lees hier hoe het me verging vorige week).

De tweede week kondigde zich vooraf al uitdagend aan. Deze week zou ik nl. opnieuw gaan werken.

Jaja, na een 1 jaar thuis, waarvan de eerste vier maanden in behoorlijk erbarmelijk omstandigheden (of hoe moet ik >50 zakken chemo noemen?), de volgende vier maanden kampend met allerlei nevenverschijnselen en de laatste vier waar ik mezelf toch hier en daar weer herkende, besloot ik om de sprong te wagen, aan anderhalve dag per week. (Hoe spannend ik dat vond, beschreef ik al eens eerder hier.)

In wetenschappelijke termen zou mijn suikerexperiment hierdoor serieus de mist in gaan. nu kan ik natuurlijk niet aantonen of mijn ervaringen van deze week (positief of minder positief) het gevolg zijn van het afkicken van de suiker, of het…euh…OPkicken van het werk (is er een woord voor hoe je je voelt als je opnieuw ergens aan begint, i.p.v. ergens mee stopt?).

Maar goed – een overzicht van mijn tweede suikervrije week.

 

Maandag

Maandag was mijn eerste dag op het werk, ik werd fijn verwelkomd door mijn collega’s. Het was wennen, en een meeting over de middag maakte dat ik best laat kon eten. Ik was heel de namiddag draaierig en mijn hersenen werden traag.

Al bij al voelde ik me wel redelijk.

 

Dinsdag

Hoewel ik een weerslag had verwacht van het werken gisteren, was vandaag een vrij goeie dag. Ik had wel wat hoofdpijn, maar niets wereldschokkends. Wel leek ik de hele dag te willen grazen, altijd had ik wel zin om iets te knabbelen. Gelukkig heb ik zo langzamerhand een aantal fijne snacks in huis waarmee dat dan ook zonder probleem kan.

 

Woensdag

Man man man…. Ik ben echt doodmoe vandaag. Ik spring even binnen bij de Spar, en vind alweer een aantal dingen waarvan ik niet verwacht had dat ze suiker zouden bevatten, zoals volkoren cracottes en kleine toastjes. Het toppunt vond ik wel de gegrilde kippenstukjes van de Weight Watchers (ja! Van de ww! Mager en weinig punten en al) bekeek… WHYYYYYYYY! DAMN YOU SUGAR!

En raad eens wat er tussen de ingrediënten van mijn kippenbouillonblokje stond? Ellende! En al helemaal toen bleek dat ik geen énkele bouillon in huis had waar geen suiker in zat. Pfffft.

Ik ben in de namiddag twee uur in mijn bed gekropen en voor het eerst in maanden heb ik écht geslapen. Overdag dan bedoel ik.

Donderdag

De eerste volle dag werken, en gelukkig voel ik me na een goeie nacht al stukken beter.

Om me voor te bereiden op eventuele dipjes heb ik allerlei suikervrij lekkers mee. Niets kan me echter behoeden van een meeting over de middag, die dan ook nog eens een uur uitliep (van 10u tot 14u dus). Nu, hier ligt het niet aan mij, alle collega’s lagen zowat van hun stoel, scheel van de honger.

’s Avonds ben ik moe, maar niet kapot zoals verwacht. Gelukkig is mijn papa krullenbol gaan oppikken en helpt hij ook met het koken. Ik heb niet veel honger en ga vroeg slapen.

Dat het me vandaag gelukt is zonder suiker en cafeïne (op 2 koppen thee na dan), vind ik een hele prestatie, al zeg ik het zelf.

Vrijdag

Super slecht geslapen, maar dat was niet zo vreemd na zo’n intense dag als gisteren. Ik ben thuis en navigeer door de dag zonder al te veel dipjes. Ik doe een toegeving door wat honing in mijn koffie te doen. Lekker, maar het hoeft niet. De tweede koffie (deca he) drink ik zonder.

Mijn hoofd zoemt en mijn spieren doen pijn, maar alweer, dat is niet zo heel gek. Ik heb niet de neiging te gaan snoepen om me beter te voelen, merk ik.

’s Avonds eet ik wat restjes van de voorbije dagen.

 

Zaterdag

Manlief is op congres dus ik sta er alleen voor maar ik barst van de energie. Tenminste, ’s ochtends. Ik maak alles klaar voor de dag en lever krullenbol mooi op tijd af op de turnles.

Van het uur dat hij ‘oefeningetjes doet’ – zoals hij zelf zegt – maak ik gebruik om snel een lesje van Start to run af te werken. Ik doe het snelste kattenwasje in de geschiedenis, spring in andere kleren en ben nét op tijd aan de turnzaal. Oef! Goed bezig ik!

We rijden naar de Colruyt waar ik de boodschappen heb laten klaarzetten via Collect and Go, maar ik besef dat ik een paar dingen vergeten ben, dus ik rij alsnog met krullenbol in de winkelkar naar binnen.

Krullenbol is héél actief en ik kom ogen tekort. We praten zowat non-stop (soms de meest absurde conversaties over niet-bestaande groenten die hij dan heel uitgebreid omschrijft: ‘de kookaarie is zo met lange stengels en een bol eraan, mama. Néééé, geen knolselder. Een kookaarie.’– ook geen koolrabi btw, ik heb gecheckt).

Dan nog de boodschappen van de Collect and go oppikken. Ik merk dat ik eigenlijk alweer geen tienuurtje heb gegeten, en dat nu toch moet bekopen. Ik moet dat dus echt beter plannen, dju toch. Eens thuis eet soep met boterhammen en krullenbol zijn batterijtjes zijn leeg. De mijne toch ook.

 

’s Avonds gaan we nog op een lichtjeswandeling voor de school, en ondanks alle lampjes, is mijn kaarsje uit. Je kan hotdogs en pasta eten, of pannenkoeken, allemaal dingen die ik beter niet eet, en ik doe het dan ook niet. Het is niet dat ik er veel zin in heb, maar ik baal wel dat ik nu alweer niet op tijd kan eten. Back up plans, ik moet daar echt meer mee bezig zijn.

Ik merk wel dat ik minder hangry word als ik honger krijg, er zijn toch geen gewonden gevallen deze week, terwijl ik vaak veel later at dan gewoonlijk.

Zondag

Ik heb een ontbijtrecept gemaakt van Sandra Bekkari waarbij ik een klein scheutje agavesiroop heb toegevoegd en ik merk meteen hoe zoet ik dat vind. Verbazend dat letterlijk enkele druppetjes al zo een effect geven. Of zou dat liggen aan mijn afkicken?

We lunchen in mijn ouderlijk huis, waar traditioneel gebraden kip op het menu staat. Met rauwe groentjes, en geen sausje, want… jawel, in mayonaise en consoorten zit suiker! Ik vloek eerst nogal, maar eigenlijk smaakt het me wel, alles gewoon zo zonder saus.

In de namiddag eet ik enkele mandarijntjes en die zijn gewoon héérlijk! Zou het gewoon een goeie batch zijn, of zou fruit nu ook zoeter beginnen smaken? Moet ik toch even op letten!

Eigenlijk vind ik het voor het eerst echt moeilijk om niet te snoepen, omdat ik op zondagmiddag wel vaker een koekje of een stukje chocolade eet daar. Terwijl ik dat thuis eigenlijk zelden doe. Dus ja, gewoontes he… ’t is even op de tanden bijten.

Ik maak wafelbeslag voor het grootouderfeest deze week op school, en had bijna de kloppers van de mixer afgelikt. Whaaaaa! Damn you, motorisch geheugen!

 

 

Conclusie: het was een bijzondere week voor mij, omdat ik weer ben gaan werken. Dat kostte veel energie en heeft voor hoofd- en spierpijn gezorgd. Ik heb hier en daar wat natuurlijke suikers toegevoegd (honing, agave) en merkte meteen hoe zoet dat smaakte. Idem voor fruit.

 

Het blijft degoutant om te merken waar allemaal suikers in zitten, en ik heb geleerd dat ik me beter moet voorbereiden op onverwachte omstandigheden, door bijvoorbeeld altijd een snackje of wat noten ofzo bij te hebben.

 

Nemen jullie altijd een snackje mee naar het werk? En wat dan?

 

***

Meer lezen over No Sugar November?

• Lees hier over het plan
• Lees hier over de eerste week.