Er was een tijd dat ik helemaal ‘mee’ was. Met het nieuws, bedoel ik. Elke dag pendelde ik naar Jette, in een ‘handige’ combi van fiets-trein-tram-metro-bus (neen, dit is geen grap, ik nam letterlijk al deze vervoersmiddelen in 1 pendeltochtje). Tijdens die 20 minuten trein had ik net de tijd om de Metro door te nemen. Zo wist ik toch een beetje wat er gaande was op deze wereld.
Ik zou nu gerust online de krant kunnen lezen. Of naar het nieuws kijken ’s avonds. Maar ik doe het vaker niet dan wel. Ik word er gewoon zo…. geïrriteerd van. Boos. Of een tikje triest. Ik krijg heimwee naar de tijd dat fake news gewoon de lolletjes waren die we voor ons studentenblad verzonnen. Dat vluchtelingen veilig waren ‘op hoog’. Dat het leek dat alles altijd beter zou worden.
Het was dus eerder toevallig dat ik het laatste nieuwsitem van het Eén-nieuws zag eergisteren. Een nieuwe (gratis) app, die kinderen tussen 6 en 9 wilt stimuleren om meer te lezen. ‘Ketnet Dub’ laat kinderen de stem inspreken van één van de personages in het verhaal. Ze lezen de tekst die verschijnt bij de tekenfilm luidop voor, de app neemt hun stem op en ze kunnen meteen luisteren hoe zij zelf als tekenfilmfiguur klinken.

deredactie.be
De insteek was dat de meeste kindjes niet zo graag lezen en dus best wat hulp kunnen gebruiken… daar herken ik me niet echt in. Als ik denk aan lezen als kind, komen er meteen warme herinneringen naar boven. Elke avond een kwartiertje quality time met mijn mama, die bij mij op bed kwam zitten, om verhaaltjes te lezen, gedichtjes op te zeggen (vaak ‘tweestemmig’ want ik kende het repertoire door en door), of rebussen te tekenen. Haar ‘stokkenpotengeit’ deed me over de grond rollen van het lachen, ik kan het nu nog niet schrijven zonder dat de mondhoeken naar boven krullen. Zo’n fijne tijd, die er zeker toe bijgedragen heeft dat ik later de jeugdsectie van de bibliotheek uitlas.
Dat ventje niet graag zou lezen later, was dus helemaal niet in me opgekomen. Nu ja, we hebben nog eventjes tijd.
Maar die app, die heb ik al gedownload. En ik zal het uitgebreid testen. Dat heeft te maken met nr. 5 van mijn bucket list, zie je: de stem van een tekenfilmfiguur inspreken. *CHECK*…. of toch een beetje!