Eind juli mocht ik een fijne verjaardag vieren. Mijn blog werd 3 jaar! En wie jarig is, trakteert. Daarom vandaag iets nieuws (voor mij toch): een winactie!

Dat betekent ook dat het drie jaar geleden was dat wij ons hele hebben en houden in valiezen propten en naar Boston verkasten, met onze happy baby van 4 maanden. Soms lachen wij een beetje schamper over dat avontuur, alsof we niet helemaal kunnen geloven dat we dat echt gedurfd hebben, ha!

Dat jaar in Boston heeft me veel geleerd, niet in het minst over mezelf. Zoals bijvoorbeeld dat ik een familiemens ben. Hoewel we elkaars deur niet hoeven plat te lopen, vond ik het jammer dat we bepaalde feestjes, uitjes en weekendjes moesten missen. Manlief dacht er ook zo over.

Het verjaardagscadeau voor mijn man

Enter, mijn verjaardagscadeau voor mijn liefste in 2017: Het invulboek ‘Oma, vertel eens’ van Elma Van Vliet. Mijn man heeft namelijk een geweldige oma, en het leek me zo fijn om haar meer te laten vertellen over haar jeugd en haar leven.

Ik koos daarom voor de versie ‘Oma, vertel eens’, maar er bestaan er ook voor mama, papa, zusje… De bedoeling is dat je het boek aan iemand cadeau geeft, en het gevuld met informatie, anekdotes en foto’s weer terug krijgt.

Nu schrijft mijn lieve ‘schoon-‘oma niet meer zo heel vlot, dus stelde ik voor dat ik zou langskomen, en haar ‘interviewen’: de vragen uit het boek stellen, en haar antwoorden noteren. Dit heeft echt al heel wat gezellige uurtjes opgeleverd (en kramp in mijn hand, maar dat had ik er maar wat graag voor over). Het boek is best uitgebreid (160 blz. en ongeveer 17 op 24 cm) dus we hebben (nog) niet alle vragen beantwoord, maar wel diegenen die ons het leukste leken!

Mijn man was helemaal in de wolken met het cadeautje, en kan nu ook zelf wat over vroeger en nu gaan kletsen met zijn oma, om het boek verder aan te vullen.

De onderwerpen in dit boek zijn

• Over klein zijn en opgroeien
• Over de liefde en oma worden
• Over vrije tijd en leuke dingen
• Over wie je bent geworden
• Over ons samen

De vragen zijn natuurlijk soms behoorlijk persoonlijk. Ook is alles in de ‘jij’-vorm geschreven. Daar moet je een beetje voor zijn, ik snap dat het voor sommige mensen misschien ‘not done’ is om zoiets aan hun grootouders te geven. Door het samen in te vullen, kan je natuurlijk wel wat schipperen.

Dit boek kost 20 euro. De herinneringen erin zijn uiteraard onbetaalbaar!

Ook in de Action, en voor een zotte prijs!

Een tijdje geleden kwam ik in de Action een soortgelijk boekje tegen. Het heette ‘Oma schrijft. Het levensverhaal van mijn oma door haar zelf vastgelegd aan de hand van vragen en handgeschreven antwoorden.’ De vormgeving was best leuk en de boekjes gaven een mooie eerste indruk.

Omdat ik het zo een fijn concept vond, heb ik meteen een hele voorraad ingeslagen – ook van ‘Opa schrijft’, ‘Mama schrijft’ en ‘Papa schrijft’.  De prijs hielp hier ook behoorlijk bij, een boekje kostte nog geen 2 euro! De boekjes zijn wel iets kleiner (15,5 op 20cm) en iets minder dik (95 blz). Helaas ging het om een tijdelijke actie, waardoor deze reeks nu niet meer te verkrijgen is.

‘Oma, vertel eens’ tegenover ‘Oma schrijft’. Onze kopij van de eerste heeft al een leven achter de rug, en is al wat afgekleurd door de zon!

Thuis begon ik de verschillende versies te vergelijken en vielen me er meteen een aantal dingen op. Vandaar dat ik er een hele review aan wilde besteden!

Alle versies van de ‘Oma schrijft’- reeks van de Action

De indeling is gelijk voor alle boekjes in de reeks en ook gelijkaardig aan het ‘Oma, vertel eens’-boek:

• Persoonlijke gegevens
• Voorouders
• Kindertijd en jeugd
• Opleiding en werk
• De liefde
• Moeder/Vader/Oma/Opa zijn
• Vriendschap
• Vrije tijd en vakanties
• Jij en ik
• Bijzondere notities

Wat vind ik fijn aan de reeks ‘Oma/Opa/Mama/Papa schrijft’ van de Action?

• De kaft is stevig en het papier is minder glad dan de ‘Oma, vertel eens’ reeks. Schrijven wordt hierdoor iets gemakkelijker.
• Het concept blijft hetzelfde dus je krijgt – als het goed is- nog steeds een boek vol weetjes terug, waar je ongetwijfeld nog jaren van kan genieten.
• Bij ‘Voorouders’ kan de schrijver een soort van familieboom opstellen (waar wel enkel de geboorte- en overlijdensdatum van de voorouders kan genoteerd worden)
• Bij de oma- en opaversie zijn er extra vragen over enerzijds ouders zijn, en anderzijds grootouders zijn.
• Er is ruimte voor foto’s (tussen de verschillende secties door) en extra notities (achterin).

Wat ik minder fijn vind aan de reeks ‘Oma/Opa/Mama/Papa schrijft’ van de Action?

• Het kleinere formaat van het boekje maakt dat er soms misschien wel wat weinig plaats is om te antwoorden. Vooral anekdotes nemen toch al snel een bladzijde in. Dit kan je omzeilen door in de ruimte achteraan verder te schrijven, maar ik zou eerder een post-it bij het onderwerp zelf kleven.
• Het gebruikte lettertype voor de uitleg en de vragen vind ik best hip, maar ik weet niet hoe leesbaar het is voor pakweg een oma wiens ogen niet helemaal meer 10/10 zijn
  
• Ook hier geldt dat sommige vragen behoorlijk persoonlijk zijn. Deze reeks gaat daar veel verder in dan het ‘Oma, vertel eens’-boekje. En al is het label ‘persoonlijk’ op zich al wel subjectief, wie wilt er nu in GODSNAAM weten wanneer je mama – laat staan je oma – borsten kreeg, of voor het eerst haar regels had? Er blijven toch dingen als TOO MUCH INFORMATION, lijkt me.
• Tenslotte is er eigenlijk één punt dat me behoorlijk heeft gestoord toen ik deze boekjes vergeleek. Misschien ligt het aan het feit dat deze reeks opgemaakt is in Nederland, maar ik vond sommige van de vragen – en dan vooral het verschil in vragen aan mama/oma tegenover papa/opa – behoorlijk seksistisch.

Seksistisch? Jep.

Of misschien moet ik het eerder genderstereotiep noemen. Zo staat er bij de vraag over de ouders

• Wat was jouw moeder voor een persoon? Wat was haar rol in het gezin?
• Wat was jouw vader voor een persoon? Wat voor beroep oefende hij uit? Wat was zijn rol in het gezin?

Zo, dus dat moeder de vrouw geen (betaalde) job had, dat lijkt al een gegeven. Of misschien zijn we daar gewoon niet in geïnteresseerd?

Natuurlijk, ik besef dat het vroeger wel vaker zo was dat de vrouw aan de haard bleef, maar dan nog, eventjes vragen kan toch geen kwaad?

Let wel, dit zijn meestal dingen die geen hond opvallen als je één boekje doorneemt. Het is pas als je de ‘mannelijke’ met de ‘vrouwelijke’ versies vergelijkt dat je enkele opmerkelijke dingen kan tegenkomen.

Toch opmerkelijk dat je moeder blijkbaar sowieso geen interessant beroep uitoefende.

Enkele puntjes waar vragen op exact dezelfde plaats staan, maar toch niet hetzelfde zijn:

(tekst gaat verder onder de foto’s)

Ja, daar krijg ik dus de kriebels van he. Maar dat kan aan mij liggen natuurlijk!

Conclusie

Los daarvan zijn het natuurlijk wel leuke boekjes, die echt waardevol kunnen worden eens gevuld met info en verhalen. Je moet wel een beetje inschatten dat je ontvanger het leuk vindt om dingen op te schrijven over zichzelf – als je alle vragen wilt afwerken, is het een stevig werkje. Maar misschien is dat ook niet nodig om voor 100% te gaan, of kan je een deel van het werk ‘overnemen’ door het samen in te vullen.

Winactie

Wil jij wel wat herinneringen sprokkelen over iemand die veel voor je betekent? Dat kan! Ik heb nl. vijf stuks uit de reeks die ik weg geef (2x Mama schrijft, 1x Papa schrijft, 1x Oma schrijft en 1x Opa schrijft).

Kans maken is helemaal niet moeilijk. Laat hieronder een reactie na met vermelding van welk boek je het liefst zou winnen én welke gekke vraag je het liefst aan deze persoon zou stellen.

Voor een extra winkans mag je altijd onze Facebookpagina van Bostonbaby volgen, liken en/of een reactie achterlaten!

Op zondag 23 september 2018 maak ik de winnaars bekend.*

EDIT: De winactie is afgelopen. Deelnemen is niet langer mogelijk

Veel plezier ermee!

* Als een winnaar binnen de twee weken zijn of haar adres niet doorgeeft, gaat de prijs naar de volgende in de rij.

** Ik heb alle boekjes gewoon zelf gekocht en betaald.