Hallo lieve vriendjes, hoe gaat het met jullie op deze zonnige meidag?

Ik ben op dit moment alleen thuis, en dat kan al eens deugd doen he. En ook al zou ik eigenlijk mijn huissleutels moeten zoeken, die al dagen niet te vinden zijn, ik zet me graag neer om even terug te kijken op de voorbije maand april.

Maar eerst, zet je! Wil je een frisse limonade? Dat lentegevoel is toch heerlijk he!

Paasvakantie

De maand april startte met twee weken Paasvakantie, en meteen ook met een feestweekend hier thuis- zowel Krullenbol als Manlief mochten kaarsjes uitblazen (aparte kaarsjes, niet op de taart. Coronaproof en al.).
Onze skivakantie van die eerste week werd geannuleerd omdat Manlief dus zijn been had gebroken tijdens onze shortski in maart (ja, we gingen twee keer skiën, neen, dat is geen gewoonte). Dat maakte dat ik vrij haastig een verjaardagsfeestje in elkaar heb gebokst voor Krullenbol.

Zijn beste vriendje kwam langs en ik ging muurklimmen met beide heren. Supertof! Echt een succes! Na anderhalf uur spelen en klimmen konden die echt wel een stukje taart gebruiken.

Veel plezier gehad in Klimzaal De Stordeur in Wilsele

Dan kwam er nog familie en deden we een speurtocht met de nichtjes. Al bij al was ik fier op mezelf en de dag die ik in elkaar gestoken had.

Manlief had dus normaal een week vakantie, maar dat sneeuwde al gauw onder met vergaderen en werkspul. We gingen wel nog een paar keer lunchen. De tweede week van de vakantie was Kleine Broer thuis en organiseerde ik wat play dates voor hem – in zoverre dat dat gaat, want zo twee 20-maanders, het is nu ook niet dat die samen een kaartje gaan leggen ofzo…

Neem daarbij dat manlief op zijn krukken echt niet goed uit de voeten kon, en ik bovendien iedereen overal naartoe moest voeren (iets wat we normaal toch verdelen) – het voelde voor mij dus zeker niet als vakantie. Eerder alsof ik de meid van alle werk was, met zero ruimte voor mezelf en waar ik mee bezig wil zijn.

Zingen

Wat wél een beetje als vakantie voelde, al was het best vermoeiend, was weer deel uitmaken van het De Luxe koor van Bart Peeters, met een aantal optredens in de Lotto Arena. Ik ga hier zeker nog eens wat meer over schrijven, want dat was toch wel een avontuur op zich – hoe iemand zoals ik, die enkel zong in de douche en de auto, deel kan uitmaken van een koor, en met zo een fantastische artiest op het podium kan staan voor 5000 à 8000 man per avond, ja, dat is toch bijzonder.

Ik had me opgegeven om mee te zingen met vier optredens, en heb van elke minuut genoten. Vorige keer dat ik daar stond, was ik net zwanger van Kleine Broer, met alle onzekerheden van dien. Bijzonder, om nu te weten dat ik thuis kon komen en hem kon gaan overladen met kusjes.

Opleidingen

Na de paasvakantie kwam er meer ruimte, en dat was nét op tijd voor de start van mijn twee opleidingen. Ze hebben niets met elkaar te maken, maar begonnen wel toevallig op dezelfde dag (moet weer lukken). Ik koos ervoor om die eerste maandag naar de coachingsopleiding te gaan – en dat bleek een goeie keuze. Ook al is les van 9 uur tot 17 uur best pittig, het vloog voorbij.
Het was ook een toffe groep mensen, en je haalt in de oefenen natuurlijk ook heel wat van jezelf boven, wat meteen ergens wel een band smeedt.

Na de eerste twee dagen dacht ik – ik heb nog zo veel te leren. Maar ook – ik ga dit kunnen.

Tussendoor volgde ik nog enkele online opleidingen over je business plan, de marketing etc. – want als je voor jezelf begint, ben je natuurlijk meteen CEO, maar ook marketeer, administrator en algemene wizard. Mega spannend met momenten, maar het voelt goed. Dus we gaan door!

De maand eindigde een beetje zoals ze begon – met kinderfeestjes en lekker eten.

Ik voel dat de extra zorgen rond Manlief meer wogen dat ik eerst had verwacht – maar dat die ondertussen al stukken lichter zijn geworden, en zo ook mijn hoofd.

De maand mei brengt meer opleidingen, etentjes en leuke momenten. Bring it on!

En hoe gaat het met jou? Lente in je hoofd?