Vinden jullie dat ook zoiets raar, een haiku? Ik snapte er niet veel van, moet ik toegeven. Zo drie korte zinnetjes, het gaat zelden over iets, of zo lijkt het toch – en dat zou dan regels volgen maar ik zie niet welke van toepassing zijn.

Als kind van het digitale tijdperk (nou ja…je bent maar zo oud als je je voelt, toch?) heb ik de neiging te gaan googlen als ik me iets afvraag. Mijn moeder haalde vroeger steevast een encyclopedie boven als ik weer in een stroom van ‘waarom-‘ of ‘wat-‘ vragen verzeild raakte (waarschijnlijk nog steeds de reden waarom ik wit haar krijg van een antwoord als ‘daarom‘), nu klap ik de laptop open. Zijn er andere kleuren bosbessen dan blauwe? Wat is vlier alweer in het Engels? Wat is een haiku precies? Sesam, google u.

Volgens Wikipedia (OK, geen wetenschappelijke bron, maar voldoende om een eerste idee te krijgen):

Haiku (俳句; meervoud: haiku of haiku’s) is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt.

De haiku drukt een ogenblikervaring uit, soms gelinkt aan en geïnspireerd door zen. De haiku is een vingerhoed vol emotie, waarin weinig ruimte is voor ontledingen en benaderende omschrijvingen.

Een vingerhoed vol emotie, een ogenblikservaring in drie regels – de omschrijving op zich is al bijna poëzie.

Zal ik het eens proberen?

Onze paasmaandagnamiddag, bij mijn papa thuis, in mijn eerste haiku ever.

 

Paasmaandag vieren

Drie generaties samen

dutjes doen. Amen