‘We hebben getekend. Het is officieel sinds vandaag.’

Ik denk dat ik 5 centimeter kleiner ben geworden. En niet omwille van de hittegolf.

Maar wel omdat onze lieve buurvrouw bevestigt dat ze binnen een paar maanden een uur verderop gaan wonen. Daar zijn allemaal goeie redenen voor. En dus moet ik vooral blij zijn, dat ze zo snel een leuk huis hebben gevonden, met een grote tuin voor de honden.

Alleen ben ik niet zo blij. En dat is super egoïstisch. Maar kijk, het is nu eenmaal zo.

Want ik ken onze straat niet zonder onze buurvrouw. Zij was de eerste die tien jaar geleden in de nieuwe verkaveling kwam wonen. Wij volgden een jaar later. Ze had toen al foto’s genomen van onze bouw vanuit haar raam, omdat ze dacht dat we dat leuk zouden vinden en anders nooit zo’n perspectief zouden hebben.

We vonden het heerlijk.

In mijn ouderlijke straat kenden wij onze buren niet. Ik vond het dan ook zalig dat onze doodlopende straat een jaarlijkse barbecue begon te organiseren, waarbij iedereen bleef hangen tot lang na zonsondergang.

En de buurvrouw, die door een vreselijk ongeval niet meer kon werken, die was er altijd.

Altijd om pakjes aan te nemen, altijd om te kijken of alles wel in orde was in de straat, altijd om de katjes eten te geven als wij op vakantie gingen, altijd om wat groenten of rabarber te geven die ze te veel had, als ze kon helpen dan zou ze het niet laten.

Ze is super creatief, heeft graag volk rond haar heen, en dat resulteerde in een paar van de beste Halloween-feesten die je je kan voorstellen. De hele tuin werd omgetoverd in een griezelpaleis, en alle buren kwamen volledig uitgedost genieten van de pompoensoep en de enge hapjes. Voor elk kindje had ze een gepersonaliseerd cadeautje klaar.

(Hebben ze allemaal zelf gemaakt, nota bene).

En toen ik ziek werd, en op sommige dagen echt het huis uit moest maar gewoon niet ver geraakte, en dan was ze er ook. Wat heb ik daar veel gezeten, koffie drinkend, uitgeput of opgefokt, maar zo blij dat ik even naar haar mega installatie kerstlichtjes kon kijken en niet verder hoefde na te denken.

Ja, we hadden een buurvrouw van goud.

Maar nu komt er dus iemand anders wonen.

Ze zeggen: beter een goeie buur dan een verre vriend.

Zou het één het ander kunnen worden?