Weet je wat ik geleerd heb de laatste weken?

Koorddansers schrijven niet.

Het is eind mei en de laatste keer dat we samen een kopje koffiedronken, was het maart. Ik heb niet op mijn gat gezeten, daar niet van. Maar schrijven, dat lukte even minder.

Daarom – zet je, de zon staat nog op het terras, laat ons van die zeldzame straaltjes genieten. Dan kan ik je mijn radijsjes en de pompoenplanten laten zien. Wat drink je? Homemade ice tea? Ik heb net een workshop gevolgd, en geloof het of niet, maar de limonade met venkel en peer was mijn favorietje!

Laat ons even bijkletsen!

BUSYBEE

Ik ben wel een volleerd koorddanser geworden. Halftijds werken met voltijds overzicht van de projecten (wat dan eigenlijk vaak neerkomt om 60% en meer). Veel activiteiten en tegelijkertijd zo hard proberen om jezelf niet voorbij te lopen (wat soms moeilijk is, want mensen, ik loop traag. Slakkentempo.).

Stiekem in het weekend de mails al bijwerken, en toch proberen aanwezig te blijven voor die prachtig Krullenbol, die vaak ook gewoon moe is.

En net nu ik een béétje het gevoel heb weer wat adem te krijgen, dat ik niet in overdrive moet gaan om het te bolwerken, net nu moet ik gaan beslissen of ik weer wat meer ga werken. Eigenlijk wordt dat verwacht. Maar daar zou ik mij niets van aan mogen trekken.

Ik ga dat proberen, maar ik kan niets beloven.

KRULLENBOL

Hij is vier en wij zijn fier. Fier op onze lieve kerel, waarvan de juffen ons vertelden dat hij met iedereen overeenkomt en de kleintjes helpt als ze iets nog niet goed kunnen.

Tegelijk is hij moe, we merken dat het best zwaar is nu er meer dan 30 kindjes in zijn klas zitten. Het einde van het schooljaar komt eraan, en af en toe wordt zijn enthousiasme wat getemperd door ‘ik weeeeeeet niet hoee-oe-oe’ buien waarop hij plots niet meer ‘weet’ hoe hij moet eten, op het potje gaan zitten, zich omkleden. Wij snappen dat, want wij zijn ook moe. Een mens zou voor minder vergeten (- al zal ik niet snel vergeten hoe te eten).

Op stap gaan met hem – al is het maar naar de winkel – is nog steeds iets waar ik helemaal niet tegenop zie, integendeel. Onze gesprekken zijn zalig, ik zou er nog meer van willen opschrijven of opnemen, maar probeer er sowieso van te genieten.

HUISJE BOOMPJE

Heb jij dat soms ook, dat er opeens 2/3 dingen tegelijk kapotgaan? Hier zijn dat vaak de rolluiken (hoe veel geld dat we daar al aan gegeven hebben), nu was het ook nog eens het ventilatiesysteem. Argh.

Maar in onze tuin ziet het er dan weer een stuk beter uit, want we (lees: manlief) hebben een stukje omgetoverd tot een toekomstige fruithaag! Dat wilde ik al zo lang, dus ik had netjes opgezocht welke cultivars van welke bessen ik wilde.

Toen gingen we (alweer: hoofdzakelijk manlief) naar de plantenwinkel, kochten een koffer vol, bestelden een aanhangwagen vol houtsnippers, verdeelden die over de tuin, kregen gemene blaren op onze handen want ‘geheugen van een olifant, maar velleke van een pêche, maar beter zo dan omgekeerd’ (zoals mijn mama dat altijd zei).

En toen hadden we onze fruithaag!! Whoeeeep! Enfin, in wording. Over een jaar of wat. Ooit wel! Dan hebben we blauwe bessen, rode bessen, witte bessen, kruisbessen, jostabessen, frambozen, bramen en frambramen! Ik kijk er al naar uit!

BEWEGING

Het joggen is een beetje stilgevallen, maar heeft plaatsgemaakt voor wandelen. Met dat wandelen probeer ik de storm in mijn hoofd te bedwingen, ik luister dan naar rustige muziek, een interessante podcast of ook wel eens naar positieve affirmaties.

Dus ja, als je ’s avonds iemand tegenkomt die dingen prevelt als ‘ik verdien geluk. Ik ben gezond. Ik zorg goed voor mezelf’, dan zou ik dat wel eens kunnen zijn. Als die persoon dan ook nog een Diana Ross-achtige krullenbos heeft, heb je bijna 100% kans. (Krullen laten groeien, een avontuur op zich. Maar mij hoor je niet klagen – al vrees ik wel een beetje dat ik binnenkort in een Fellaini-stadium ga komen).

Ook de yoga is even stilgevallen. De lessen die ik volgde, waren extreem rustig. Dat was een paar maanden geleden ook echt wat ik nodig had, maar nu wil ik misschien iéts actiever aan de slag. Dus moet ik even rondkijken waar dat kan, en hoe dat in de planning past.

SCOTTY EN JANE

ONZE SCOTTY DID IT AGAIN! Komt hij op een bepaald moment thuis, ziet hij er aan één kant uit als een misvormde hamster! Jawel, mijnheer had alweer gevochten.

Ik merkte het op een vrijdagavond en omdat de wonde er niet al te erg uitzag, besloten we nog even af te wachten. We hebben hem wel wat pijnmedicatie gegeven, en het goed in de gaten gehouden. Hij leek er echt totaal geen last van te hebben, maar misschien was dat gewoon zijn cool cat attitude.

Na een paar dagen was de zwelling helemaal weg, gelukkig. Echt, wij kunnen een abonnement nemen op de dierenarts op deze manier. Ik zou zeggen, Scotty, ofwel stop je met vechten, ofwel word je er beter in, man!

Janie kwam even van haar plaatsje onder de aardbeienbak en vond dat haar broer zich weer mooi aan het aanstellen was.

Maar…. Enough about me!

Hoe gaat het met jou? Kijk je uit naar een paar lange weekends in juni? Leuke dingen gepland?

.

Wil je de vorige koffie klasjes lezen?

Dat kan hier: koffie klasj september – oktober – november – december – januari – februari – maart