Koffie Klasj februari

Toch super dat ik eens niét de voorlaatste dag van een maand bedenk dat we nog een Koffie Klasj te goed hebben. We zullen het maar niet steken op mijn (hopelijk tijdelijk) weggevallen inspiratie en energie om te schrijven.

Nee nee, positief blijven. Ik ben blij je te zien. Februari is in alle opzichten toch al een zonniger maand geweest dan januari, niet?

Wat kan ik je schenken? En heb je gezien dat de paaseitjes al in de winkel liggen? ZOT! Ik probeer ze zo lang mogelijk niet te kopen, uit eigenbelang, maar voor jou wil ik die verleiding wel even trotseren hoor.

What’s new?

Een nieuwe jaartje op mijn teller, ik had wat stress omdat het vorig jaar zo een moeilijke dag was, maar we hebben zo fijn gevierd. ’s Morgens een serenade van mijn twee ventjes, ’s middags kwam er familie en ’s avonds de vrienden, kan niet beter toch?

En ik heb SUPER leuke cadeautjes gekregen, waarover later meer (want er zijn kookdingen bij die ik ABSOLUUT DRINGEND wil uitproberen).

Work work work

Op het einde van de week moet ik weer gaan evalueren of ik twee dagen blijf werken, of toch iets meer opneem. Ik zit hier echt in tweestrijd.

Enerzijds blijven die twee dagen pittig. Zo had ik vorige week heel wat afspraken. Maar eigenlijk betekende dat dat mijn dagen eruit zagen zoals ze er zouden MOETEN uitzien, want dat is echt ‘normaal’.

Voor mij voelde het spijtig genoeg niet normaal. Ik werd letterlijk misselijk, en duizelig en ik ben om 19u thuisgekomen en om 20u30 in bed gekropen.

Dus dan denk je: dat kan niet de bedoeling zijn. Maar anderzijds: als ik dan wat meer werk, kan ik de work load wat beter verdelen. TENZIJ er gewoon meer work load bij komt natuurlijk. AAAAHH… moeilijk!

(BTW: volgens de controle arts van de groepsverzekering kan ik dus met gemak 75% gaan werken. Gelukkig heeft die niets te zeggen, en vond de CM arts dat ik goed bezig was met rustig opbouwen).

De heerlijke krullenbol

Ik ben de eerste om toe te geven dat dat niet altijd makkelijk is, zo met kindjes. Er zijn fases waarin je de deur amper uitgeraakt, je constant kwaad maakt omdat een sok aandoen blijkbaar een werk van uren is, in bad gaan een ramp is, enfin ja, vul maar aan.

Maar momenteel is het gewoon zalig met Krullenbol. Hij heeft altijd zin om mee te gaan, dingen te doen, we krijgen samen wat gedaan, zoals eens langs de bib gaan, eens wat cakejes bakken, zelfs boodschappen doen of nieuwe schoenen kopen, of langs de kapper (beetje kortwieken van zijn wilde manen).

Misschien omdat ik ook voldoende ‘niks’-tijd voorzie? Gewoon thuis zijn en spelen of een filmpje kijken? Dat moet ook kunnen, hij vraagt er ook naar, dat het eens even ‘stil’ is. Ik kan dat ook goed gebruiken.

Nog een paar weken aftellen en dan is hij jarig. Hij kijkt er ook al naar uit! (Al zegt hij soms dat hij nog eens 3 gaat worden, ik heb hem uitgelegd dat ‘dubbel tellen’ een truukje is dat je pas moet toepassen als je wat ouder bent *FOROVER 32!*).

Scotty en Jane

Ja, daar is dus weer nieuws op dat front. Op vrijdagavond zat Scotty boven, en wat bleek? Hij kon de trap niet meer af. En maar jammeren en manken. Alle hens aan dek natuurlijk, al wonen we in een rustige doodlopende straat, je weet toch maar nooit.

Dus we besloten toch met hem naar de dierenarts van wacht te gaan (bleek onze eigen dierenarts, handig).

Scotty vond dat niet zo’n peachy idee en stribbelde enorm tegen om in het kooitje te gaan, dus veel gegrommel en geschreeuw (van mij want hij had me – per ongeluk – gekrabd), waarvan onze Krullenbol dan weer helemaal over zijn toeren geraakte. Hij was er echt van aangedaan dat Scotty pijn had aan zijn pootje.

Maar na mijn eerste ervaring met een Röntgenfoto bij dieren, bleek dat zijn poot niet gebroken was en hij ook geen interne bloedingen leek te hebben. Hij bleef nog een nacht daar en de diagnose was – ALWEER MAAR EENS – gevochten met een andere kat.

Potverdekke, Scot, kan je nu eens niet gewoon een compromis vinden? Dat is zowat de elvendertigste keer dat je bij de dierenarts eindigt omwille van je oorlogswonden. ‘You should have seen the other cat’ is echt geen excuus, maat.

Moeilijk boos zijn op dit snoetje

.

.

Ondertussen heb ik volop genoten van de zonnige vroege lente die ons overvalt de laatste dagen. We hadden er allemaal nood aan, niet? Zullen we anders eens gaan wandelen?

.

Hoe gaat het met jullie op deze zonnige lentedag?

.

.

.

Onze eerdere koffie dates kan je vinden op

15 gedachtes over “Koffie Klasj februari

    • De bedoeling is ook van meer werk te verzetten, nl een betere opvolging van mijn afspraken tijdens die twee volle dagen… waar ik nu vaak niet toe kom (en dat geeft veel stress en stiekem toch ’s avonds werken). Dus ja, goeie afspraken maken…

      Geliked door 1 persoon

  1. Nog een late gelukkige verjaardag!
    En ik hoop dat je een goede oplossing vindt wat werk betreft. Hoewel ik zelf zeker niet altijd zo kies, zou ik je gezondheid op de voorgrond plaatsen; geen enkel werk is het het waard over je toeren te gaan.

    Like

  2. Pingback: Koffie Klasj – maart – Boston, baby!

  3. Pingback: Koffie Klasj – april/mei – Boston, baby!

  4. Pingback: Koffie Klasj- juni – Boston, baby!

  5. Pingback: Koffieklasj juni – Boston, baby!

Plaats een reactie