Het lijkt een traditie te worden, dat we elkaar treffen voor onze koffie klasj in de laatste dagen van de maand.

En laat dat deze keer dan meteen ook de laatste dagen van het jaar zijn. Hoe kijk jij op dit jaar terug? Ik ken mensen die omkijken en echt iets hebben van ‘what the f*ck was me dat’. Voor mij is het zo wel begonnen, 2018, maar het stond later wel in het teken van mijn heropbouw, zal ik maar zeggen.

Maar ach, wat val ik met de deur in huis. Wat drink je? Ik ben tegenwoordig wel fan van kruidenthee, warm of gekoeld. Bijvoorbeeld eentje van frambozenblad of netel. Ja, netel. Je dacht toch niet dat het er normaler op ging worden hé!

Work work work

Momenteel heb ik twee weken kerstvakantie, en heel eerlijk: ik had er nood aan. Klinkt misschien wat overdreven, van iemand die sinds half november begot anderhalve dag werkt, maar ja…

Ik ben heel blij dat ik terug ben, maar een jaar afwezigheid laat zich voelen. En hoe efficiënt ik mijn werktijd ook probeer in te vullen, hoe vroeg ik ook kom en hoe laat ik ook vertrek die dagen, je kan geen 100% werk in 30% proppen.

Maar soms lijkt dat niet voor iedereen duidelijk, en dat geeft wel wat stress…

Dus nu even vollenbak bijtanken bij mijn ventjes! Ik ben echt gek op de feesten, de boom, de lichtjes, de pakjes, en even goed op met z’n drietjes chillen.

Gezondheid

Vraag me dat na zondag nog eens, wanneer ik me aan de Eindejaarscorrida van Leuven ga wagen. Negen jaar geleden liep ik daar 12 km, dit keer staat de kleinste toer, van 4 km, op het programma. Maar het zou toch een overwinning zijn hier netjes te finishen.

Verder sukkel ik al een paar weken met een verkoudheid. Dat is toch zo onderschat he, maar als je ermee zit, en met je mond open moet eten omdat je anders niet kan ademen, en niet kan slapen van het hoesten… dan is dat toch wel even ellendig.

Ik werk het wel allemaal mooi sequentieel af: eerst had ik geen stem, dan keelpijn, toen begon het hoesten als een kettingrokende zeehond, en daarna ging mijn neus in staking.

Zingen

Vorig jaar stond ik met K’s Choice – mijn jeugdidolen – op het podium in de Singel, als deel van een 240-koppig koor. Ik had zelf nog nooit buiten de douche of de douche gezongen, en kan geen noten lezen, dus het was wel een interessante oefentijd, maar het resultaat was geweldig.

En nu kregen de koorleden, én 350 anderen, de kans om de kerstmarkt in Antwerpen te openen.

Zes liedjes, met K’s Choice, in open lucht. Heerlijk was het, om nog eens in een grote groep te zingen.

En zo klonk ‘I believe in me’ op het Operaplein, bijgestaan door 549,5 stemmen (ja, ik was de mijne tegen dan half kwijt).

En gieten, man. Wolkbreuk. Dus moesten Sara en Gert Bettens tussen het koor gaan staan, in plaats van ervoor. En stond ik dus letterlijk naast hen. Spijtig zeg, dat het regende. Spijtig spijtig. (Een idee van hoe het ging, kan je hier zien).

Scotty en Jane

Scotty zit waarschijnlijk in één of andere midlife crisis waardoor hij zich nu weer als een kitten wilt voelen. Dat betekent veel geworstel met een -al dan niet onzichtbare- pluis én met zijn zus.

Bovendien zijn dozen van cadeautjes natuurlijk de beste cadeautjes.

But how about you, my dear? Heb je fijne feesten achter de rug, of was het niet bepaald dennengeur en manenschijn?

Vorige edities van onze maandelijkse koffie klasj lezen? Dat kan natuurlijk!

• hier vind je onze date van september
• hier vind je onze date van oktober
• hier vind je onze date van november