In de rubriek ‘Mijn man vertelt’ vertelt… wel ja, mijn man. Over wat hem bezig houdt. Over waar hij zich vragen bij stelt. Over wat hij bijzonder vindt.
Vandaag gaat het over de rolverdeling in het huishouden.
‘Schat, zeg maar wat er moet gebeuren’
“En dan vraagt die ‘Zeg maar wat er moet gebeuren’.”
Er valt even een stilte.
Er wordt met ogen gerold.
‘Ja en daar word ik dan zot van he’.
We hebben het over de verdeling van huishoudelijke taken. Eén van onze bezoekers moest even ventileren.
Het valt mij op dat deze verzuchting veel voorkomt in onze vriendenkring. En ja, het is dan meestal de vrouw die er zot van wordt.
En weet je wat? Ik snap dat.
Je zou kunnen denken: maar de man vraagt toch waar hij kan helpen? Dat is toch net goed?
Maar naar mijn gevoel zit het dan toch stevig scheef.
Eén van de partners gaat er op die manier vanuit dat de andere de volledige regie van het huishouden in handen heeft. De ander heeft het overzicht, de ander is alwetend.
Maar het is het huishouden van allebei, dus die regie zou bij allebei moeten liggen, toch? Het is niet zo dat de ene de andere ‘helpt’ door zijn/haar eigen huishouden te doen. Net zo min als je kan babysitten op je eigen kinderen!
Dat is toch raar dat er maar één iemand zou weten dat het kot in brand staat, bij wijze van spreken. En dan vragen ‘zeg maar wat er moet gebeuren’.
Vanwaar de ongelijkheid?
Er zijn uiteraard ook veel gezinnen waar de rolverdeling wél oké is. Waar beide partners een evenwaardige plaats hebben, en de taken gelijkaardig (daarom niet gelijk) verdeeld zijn. Maar het valt op dat het vaak toch niet helemaal zo is.
Ik vraag me af hoe dat eigenlijk komt. Mannen en vrouwen hebben tegenwoordig dikwijls allebei een full time job. Vaak hebben beiden heel wat verantwoordelijkheden. Toch zijn er veel meer mannen die thuis komen en verwachten dat ze de voetjes onder tafel kunnen schuiven dan omgekeerd. Vrouwen werken dan misschien vaker deeltijds maar dit mag ook geen vrijgeleide zijn om alle taken zo maar af te schuiven.
Soms denk ik ook dat vele vrouwen het in eerste instantie niet zo erg vinden, dat bepaalde dingen ook zo groeien. En dat is oké, als je er tenminste over kan praten als één van beide partners het toch te stresserend begint te vinden.
Is het dan iets dat we hebben overgeërfd van vorige generaties? Waar de vrouw wel vaker als zorgende thuis was? Ondertussen is er toch al veel veranderd denk ik.
Want wat wil je je kinderen meegeven? Toch niet dat mama altijd poetst en strijkt en papa mee gaat fietsen? Dat papa niet weet hoe de wasmachine werkt? Dat mama de enige is die een ei kan bakken?
Hoe gaat het bij ons?
Bij ons is het zeker niet perfect, maar ik denk wel dat we er altijd kunnen over praten. Veel is organisch gegroeid, en zeker ingegeven door het feit dat Vrouwlief
1/ Niet kon koken, poetsen en strijken toen ik haar leerde kennen.
2/ Heel goed aangaf dat zij dat wel wilde leren, maar niet om dat allemaal alleen te trekken.
3/ veel beter is in aan de kleine dingen denken dan ik, maar ik doe mijn best!
En dat we elkaar goed aanvullen, maakt ook dat ieder van ons al eens kan zeggen: normaal doe ik dit of dat, maar nu lukt het even niet, kan jij dat doen?
Het voorbije jaar, met alle ziekenhuisbezoeken en vermoeidheid, is dat heel goed van pas gekomen.
Oproep!
Vandaar mijn oproep aan alle mannen: neem eens een taak op waar je partner zich niet meer mee moet bezig houden. Bijvoorbeeld: zorgen dat de kinderen eten hebben om mee te nemen naar school.
Dit betekent dus NIET: ’s ochtends vragen aan je partner ‘hey wat moet ik klaarmaken’ (of nog erger: wat eten ze eigenlijk ’s middags?). Dit betekent ook NIET: zeg waar is het lijstje voor de winkel? En waarom is er geen brood meer, had jij dat niet gezien dat dat bijna op was?
Al was het maar voor een week. Om eens te voelen wat dat betekent.
It takes a village to raise a child… it is your child and you are the village.
Topvent heb jij, dat is duidelijk! Bij ons zijn de taken eerlijk verdeeld en ik vind dat maar normaal, al merk ik dat ik toch wel veel van het denkwerk doe en hij dan uitvoert. Ik ben trouwens de enige in mijn vriendenkring die, ondanks een fulltime job, niet het grootste deel van het huishouden moet dragen. En ik begrijp dat gewoon niet. Zeker eens er kinderen komen, dan is het evenwicht precies al helemaal zoek.
LikeLike
Ik heb echt een topvent. Al doe ik idd nog het meeste denkwerk. Omdat hij soms niet weet dat dat bestaat 😀 Maar weet je, onderzoek heeft aangetoond dat eens er kinderen komen, mannen NOG minder gaan doen!
LikeLike
Mooi geschreven! En ik geef hem helemaal gelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook, al had ik hem ook laten schrijven als ik het er niet mee eens was 😉
LikeLike
Haha 😁
LikeLike
Mooi geschreven! Ik denk niet dat het wat wordt als mijn man de broodtrommels van de jongens vult haha. Wij hebben de taken op zich ook wel redelijk verdeeld
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, misschien niet maar zo moeilijk is het ook niet, toch 😉
LikeLike
Hier ook wel een eerlijke verdeling. Okay, ik leg wel een briefje jaar met boodschappen maar dat vind ik zelf geen probleem, zolang het dan maar gebeurt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja tuurlijk, vind ik ook! en we hoeven niet allebei aan ALLES te denken, als er maar een goeie verdeling is;
LikeLike
Goede blog bij ons thuis doe ik eigelijk wel het meeste al moet ik zeggen als ik wat vraag aan mr man doet hij het altijd
LikeLike
Dat zou er nog aan mankeren, toch? 😀 Dat is een beetje het punt…
LikeLike
Ik woon zelf, dus doe sowieso alles alleen 😅. Maar wie weet Some day…. Haha.
LikeLike
Je bent gewaarschuwd 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het best fijn als mijn man me vraagt wat er moet gebeuren. Bij ons thuis ga ik toch vooral over het huishouden en dan is het best fijn als er naar me geluisterd wordt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat het altijd fijn is als er naar je wordt geluisterd. Maar het kan ook fijn zijn dat het gebeurt zonder dat je alles hoeft te vragen.
LikeLike
Ik heb ook een top vent! Hij doet uit zichzelf vanalles thuis, ik mag zeker niet klagen. Komt vast omdat hij een aantal jaar op zichzelf heeft gewoond. Zouden alle mannen moeten doen om zelfstandig te worden!!
LikeGeliked door 1 persoon
Goed idee zeg!
LikeLike
Leuk artikel! Bij ons is het huishouden ook verdeeld. Ik vind wel dat ik nog iets te vaak de regie moet voeren! Dus ik laat mijn partner deze post ff lezen!
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker doen! 🙂
LikeLike
Pingback: 2018 in vogelvlucht – Boston, baby!
Nagel op de kop.
Bij ons is takenverdeling vrij goed denk ik: boodschappen, koken, afruimen, poetsen, kinderen naar school brengen, boterhammendozen, was opplooien enz wordt afwisselend of gezamelijk of zo gedaan. Het enige wat niet lukt is zaken regelen en dan voor opvang voor de kinderen zorgen (tot in alle details): mijn man kan perfect al een feestje toezeggen en uit de lucht vallen dat we dan nog babysit moeten hebben en dan die namiddag zal hij boodschappen doen en dan niets meehebben dat de babysit met de kinderen moet eten of zo. Aan zo’n praktische zaken moet ik wel altijd zelf denken, want ik weet dat hij dat niet doet en dat geeft me wel stress. Ik ben opeens alleen verantwoordelijk en als ik er niet aan denk, dan gaat het wel mis.
LikeLike
Dat klinkt al heel ok he! Maar ja, die mentale dingen, dat is hier ook vaak een puntje.
LikeLike