Dag van de Duurzaamheid vandaag
Ik had het gisteren al even over mijn insteek om (wat meer) plantaardig te gaan eten. Ik ben iemand die geraakt kan worden door cijfers. En dat is exact wat de website van worldometers doet. Kijk heel even en zeg me dan dat er geen actie nodig is.
Een luchtiger noot (want ik word echt ongemakkelijk van die cijfers):
Wist je dat ze in Amerika woensdag ook wel ‘hump day’ noemen? Omdat je op woensdag door de helft van de week heen bent (en dus ‘over the hump’).
Ons dagmenu
Dit helemaal terzijde. Deze woensdag was ook de dag dat ik volledig plantaardig at en kookte.
’s Morgens een ontbijtje met muesli, Alpro sojayoghurt, en framboosjes. De sojayoghurt is hier sowieso standaard, vanwege de lichte lactose-intolerantie van manlief, en ook omdat dat gewoon een lekker ‘vloeiende’ yoghurt is.
Als lunch at ik ongeveer hetzelfde als gisteren, nl. een bietenwrapje met veggie gyros en groentjes. Dat had zo gesmaakt, en ik had alle ingrediënten nog liggen.
In de namiddag was krullenbol thuis en deden we het lekker rustig aan.
Op dinsdag was hij naar de markt geweest met de klas en in de namiddag was het hondje van de juf op bezoek gekomen. Toen kwam zijn opa hem oppikken omdat ik een afspraak had, en je begrijpt dat dat allemaal heel fijn was, maar ook een heleboel indrukken teweeg bracht. Dus even Dora and Chill.
Die luie namiddag heeft het geplande vegan avondeten niet in het gedrang gebracht. De pompoencurry met spinazie van Sofie was snel klaar (ik verving alleen de aubergine door een courgette) en stond dan ook lekker te pruttelen toen manlief thuis kwam.
Die laatste was zowat uitgehongerd en stortte zich op het bordje dat ik hem voorschotelde. Een keer of drie zuchtte hij dat het hem allemaal toch zo smaakte. Het was dan ook echt heerlijk – al zeg ik het zelf. Pompoen, courgette, kikkererwten, kokosmelk, thaise currypasta, … what’s not to love?
Het hoeft dus helemaal niet moeilijk of ingewikkeld te zijn om plantaardig te koken. Geen complexe ingrediënten, geen moeilijke technieken, geen lange kooktijden… maar gewoon een lekker, voedzaam maaltje.
De struggles van eerder deze week, toen ik zo van mijn melk was, waren even vergeten. Dit smaakte naar meer! Enfin, we hadden genoeg, maar je snapt me wel.
Op donderdag staat er bloemkoolovenschotel op het menu, en hier plan ik vegan gehakt te gebruiken in een poging een vlezige illusie te scheppen! Benieuwd!
Verborgen vegan vs. de vleeseters: 2 – 1.
Boston, baby! 
Tofu die ik zelf marineer, of seitan gehakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb vorige week tofu geprobeerd… uhm… nog geen onverdeeld succes (ook wat gemarineerd eerst)
LikeLike
En seitan gehakt gebruik je dan zo? Niet marineren?
LikeLike
Nee niet marineren omdat ik dat mee laat pruttelen in de spaghetti saus
LikeLike
Wij gebruiken altijd quorn gehakt in de spaghettisaus. En soms quorn cordonblue, quorn des, quornfilets… Vaak quorn dus, als er echte vleesvervangers gebruikt worden. Tofu vind ik heel moeilijk om het lekker te krijgen. We eten ook gewoon vrij vaak een mix van noten en zaden: pijnboompitten, zonnebloempitten, pistachenootjes, cashewnoten, lijnzaad, kortom een beetje van alles wat we in huis hebben. Dat allemaal even bakken in een pan en dan smullen. In Ierland zijn er bijna geen vleesvervangers te vinden -behalve quorn en tofu-, maar ze hebben wel veel geweldige diepvriesmixen met allerlei bonen, linzen en kikkererwten. Alleen liggen die bij de groenten, niet bij de veggie. Logica en al 😉
LikeLike
Pingback: Mijn man eet vegan.. #5 over ‘veganisen’ en vleesvervangers – Boston, baby!
Pingback: Try Vegan | weekmenu #2 – fiekefatjerietjes
Pingback: Mijn man eet vegan… #1: de uitdaging – Boston, baby!