Haat is een sterk woord – dat stemmetje in je hoofd

‘Haat is een heel sterk woord’, zei mijn moeder vroeger, ‘een lelijk woord.’

Op zich misschien geen lelijk woord – ‘haat’ – maar wel een lelijk gevoel. En ja, een sterk gevoel ook.

 

En toch… ik haat het.

Ik haat dat kleine stemmetje in mijn hoofd.

 

Wanneer heb ik dat binnengelaten? Waarom is het daar gaan wonen? En vooral – hoe raak ik er weer vanaf?

 

Dat stemmetje dat soms fluistert, soms schreeuwt, soms niet meer is dan een klein venijnig tikje, alsof er een elastiekje knapt op je hersenen.

 

Jij kan dat niet.

Jij kan dat niet meer.

 

Dat gaat niet lukken.

Jij bent stuk.

 

Jij bent niet genoeg.

Niet voor je man. Niet voor je zoon. Niet voor jezelf.

 

Triest.

Tsssss…

 

Als ik aan de vijfde ‘start to run’ begin – jij kan dat niet.

Als het wel vlot gaat – drie minuten lopen, dat kan iedereen wel. Niet echt iets om fier op te zijn, toch?

 

Ik haat je.

 

Als ik ergens pijn heb – het is zeker weer iets ernstig. Dat overkomt je toch altijd?

Als ik door mijn haar ga, en er eentje uitvalt – je gaat ze weer allemaal verliezen.

 

Ik haat je.

 

Als ik van iets moois geniet – je gaat weer alles verliezen.

Als iemand anders goed nieuws heeft – Dat is niet voor jou. Dat overkomt je toch nooit?

 

Ik haat je.

 

Als ik in de spiegel kijk – al die angst staat nu op je gezicht gegrift. Iedereen kan dat zien.

Als iemand zegt dat ik er goed uitzie – ze zijn gewoon beleefd. Ze moesten eens weten…

 

Ik haat je.

Ik haat je.

Ik haat je.

Soms wilde ik dat ik wél alcohol dronk. Want op koffie blijft het drijven.

 

sad coffee

24 gedachtes over “Haat is een sterk woord – dat stemmetje in je hoofd

  1. Naar dat je dit gevoel inde hoofd heb zitten, het belemmerd je en is zo lastig en misschien wel onmogelijk om uit te schakelen. Probeer er sterk tegen op te treden en te zeggen ‘ ik kan het wel’. Maar dat is makkelijk gezegd van mij.

    Like

    • Ooh maar dat doe ik ook hoor. Ik ga zeker tegen dat stemmetje in. Het beheerst de boel niet. Ik vind mezelf een positief persoon. Maar als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat het er vaak wel is. En dat alleen al, irriteert me behoorlijk…

      Like

    • Nou ja, dat valt mee, je hoeft er niet naar te luisteren he. Ik denk dat iedereen wel zo een ‘engeltje-duiveltje’ kant heeft. Alleen klinkt het de ene dag wat luider dan de andere. En natuurlijk kan je dt negeren, maar ook dat kost wel een tikje energie.

      Like

Plaats een reactie