Na een half leven, na meer dan 18 jaar.
Na zotte avonturen, afschuwelijk trieste uren en heerlijk perfecte momenten
Na tonnen ‘gewoon’ en grammen uitzonderlijk
Na letterlijk duizenden dagen en duizenden nachten.
Na verlies, winst, vallen, opstaan en dat alles schier eindeloos herhalen
Klopt mijn hart toch weer net iets harder
Wordt mijn glimlach net iets breder
Als ik jou ontdek op de luchthaven.
Natuurlijk kom ik je ophalen.
Boston, baby! 
Wat mooi! ❤
LikeLike
Oo, wat lief :). De Man en ik zijn nog maar twee jaar oud (ok, zelfs iets minder). Maar ik ben elke dag blij als hij gaat thuiskomen van zijn werk :). Leuk is dat, he?
LikeLike
Zo mooi. Jaja, ik las het drie keer om het helemaal door te laten dringen.
Dat … tonnen ‘gewoon” en grammen uitzonderlijk.
Natuurlijk ga je hem ophalen.
❤
LikeLike
Een LAT relatie hebbende ken ik dat gevoel ook goed. Altijd weer verse liefde.
Mooi!
LikeLike
Pingback: 2018 in vogelvlucht – Boston, baby!