Er is geen ontkennen aan, binnen een kleine maand wordt onze kleine krullenbol drie. Hoewel het even duurde voor hij écht is beginnen praten – zou dat jaar Amerika er voor iets tussen zitten? – heeft hij die kleine achterstand ruimschoots ingehaald.

 

Ik vind het dan ook geweldig dat hij op sommige momenten echt een spraakwaterval is. Op andere is hij dan weer net een juke box die de hele tijd speelt. ‘Voeder Japop, Voeder Japop, slaap jij nog?’. Ook passeren hier vaak twee beren of komt er een haasje aangelopen.

 

Een greep uit de uitspraken van de voorbije maanden.

Peuterlogica

Zoonlief: Ik ben bang.
Ik: waar ben je bang van?
ZL: van de vliegtuigen.
Ik: maar die doen toch niets?
ZL: jawel, die vliegen.
Geen speld tussen te krijgen he!

Hij kan goed tellen, maar soms loopt er toch iets mis: ‘mama ik geef je ‘ten en tien’ kusjes!’ Geeft me twee kusjes en zegt bij het eerste ‘ten’ en bij het tweede ‘tien’.

Hij zit ‘verstopt’ onder de dekens.
Papa: Waaaaaaaar ben je? Ben je in de badkamer?
ZL: Nee!
Papa: Waar ben je dan? Ben je verstopt?
ZL: Ja, onder de dekens.
Het concept van verstoppertje is nog niet helemaal doorgedrongen OF hij is net iets te behulpzaam natuurlijk.

Al ‘best volwassen’…

Zl ziet een filmpje op Youtube over iemand die een hindernissenparcours overwint: ‘wow, da’s keicool!’

Iets te vroeg wakker en mama draagt hem na vele pogingen om wat verder te slapen, dan maar naar beneden: ‘Het is nog best donker!’
Noooooo kidding!

Twee autootjes belanden onder de zetel. ‘Oh nee, vréselijk!’

Ik drink altijd eerst een kop thee voor ik aan de koffie begin. Zoonlief vraagt of ik kop thee in mijn hand heb. Ik zeg dus: ‘nee mijn thee is al op, dit is de koffie’.
Waarop hij: ‘Goed, ik snap je.’

 

…of net niet!

Ik: Kom, we gaan naar boven.
ZL: Nonni, nonni, nonni.
(Bumba, I blame YOU!)

 

Ik: Schatje, de poetsvrouw is er,  maar wij gaan boodschappen doen.
ZL: Ja. Straks Madam Poets niet meer hier.

 

Ik: Schatje, je broekje is nat, je mag wel in je slipje lopen als je wilt.
ZL: Nee mama. Ik proper broekje aandoen. Ik niet in mijn beentjes lopen.

 

Gewoon zo schattig

Ik: Schatje, de diertjes uit het boek gaan nu allemaal slapen. Zeg maar ‘slaapwel’ aan de diertjes!
ZL: Slaapwel, toekan!

De kat knort in zijn slaap.
ZL: Scotty nurkt. Is éél grappig!

En mijn favorietje momenteel –
‘Mooie haartjes mamaatje!’ – Ook al heb ik dat nooit gevraagd ❤