Ik ben zo iemand die dingen ziet. Kleine dingen.

 

Misschien moet ik even specifiëren. Er zijn namelijk ook heel veel dingen die ik niet zie. Als een vriendin vijf kilo is afgevallen (of bijgekomen!) bijvoorbeeld… kleine kans dat ik dat merk. Als er nog stof ligt onder de kast wanneer de poetsvrouw is geweest… ontgaat me waarschijnlijk. Dat mijn auto immens vuil wordt… moet ik eens op gaan letten.

 

Maar ik zie wel de nieuwe oorbellen van mijn collega. De ring die plots aan een vinger verschijnt. Het trekje om de mond van iemand die ‘ça va’ zegt, net niet overtuigend genoeg. De nieuwe muggenbeet op het been van zoonlief. Dat kleine detail op het trouwfeest.

 

De eerste blaadjes in de lente. Een mooie boom. Een grappige wolk. Ik kan daar blij van worden. Van kleine, doodgewone dingen.

 

Ik lees dus ook heel graag de rubriek in De Standaard Magazine, waarin een Bekende Vlaming zijn lijstje maakt van die dingen die hem/haar vrolijk maken. En toen ik zag dat de schrijfster van die stukjes, Kelly, op haar blog uitnodigt om hetzelfde te doen, dacht ik: gaat-ie!

 

Mini-disclaimer: vrienden, familie en gezin, uiteraard maken die me vrolijk. Maar daar gaat de helft van deze blog al over. Ik wil nu even inzoomen, op kleinere, bijna microscopische zaligheidjes.

 

Vijf doodgewone dingen die mijn hart deden zingen deze week:

 

• Een beetje wasabi in je sojasaus mengen en weten dat je nog al je sushi te goed hebt
• Als je alle was opvouwt en alle sokken hebben hun ‘partner’ nog
• De eerste keer buiten eten in de lente
• Het gevoel van pas gepoetste tanden
• In de Albert Heijn rondlopen en de tijd hebben om op onderzoek uit te gaan

 

Ik gaf op nieuwjaar een grote glazen bokaal cadeau, samen met 400 post-its. Met als motto: Niet elke dag is goed, maar er zit iets goed in elke dag. En ik nam me voor om ook elke dag dat kleine goede momentje bij te houden.

Tot nu toe bleef het bij een voornemen, maar misschien is dit een mooi begin?

 

Welke doodgewone dingen maken jullie blij?