Vrijdag. Friday. Vendredi. Freitag. Viernes.

 

Effe gecheckt, en ja hoor, vrijdag klinkt goed in élke taal.

 

Een tijdje geleden maakte ik op vrijdag een lijstje van vijf dingen die ik niet kan, en eentje met evenveel dingen die ik wél kan.

 

Daartussen ligt een zee, wat zeg ik, een oceaan van dingen die ik zou willen kunnen.

Zal ik er daar eens vijf uitvissen? Om even over te dromen, en dan gezellig het weekend in te trekken?

 

Vijf dingen die ik graag zou willen kunnen. Misschien lukt het me ooit. Misschien ook niet!

1. Spaans spreken. Ik weet niet waarom, maar ik vind dat een geweldige taal. Ik zou ze dan ook graag vloeiend kunnen spreken. Ik pik al eens een paar woorden op, en met een redelijke woordenschat in het Frans, lukt het wel om iets te verstaan – al geef ik toe dat dat meestal geschreven dingen zijn, want een Spanjaard die ik versta, heeft waarschijnlijk één of andere ernstige ziekte waardoor je super-super-traag spreekt.
   In Boston heb ik een aantal cursussen gevolgd, maar hier thuis kan ik het niet opbrengen om een opleiding te gaan volgen… of nu toch nog niet…
2. Echt goed stijldansen. Manlief en ik hebben een hele reeks cursussen gevolgd en al zeg ik het zelf, we waren er niet slecht in. We walsten, we jiveden, we oefenden rumba, tango en cha-cha-cha. En als het dan zo een beetje begint te lukken, en je goed op elkaar bent afgestemd, dan kan dat zo heerlijk zijn!
   Maar toen kreeg ik rugproblemen en voelde het eerder als plet- dan als Weense wals. Exit dancing shoes.
3. Zo zeker zijn van mijn perfecte droomjob, als ik ben van mijn perfecte droomvent.
4. Groene vingers hebben. Ook al heb ik een plantgerelateerd diploma, mijn moestuin bestaat momenteel uit mos en paardenbloemen. Pas op, ook schoon hoor. Maar ik vind dat wel jammer. Zo een vierkante meter tuin met allerlei lekkere kruiden? Super! Zelfgekweekte tomaatjes? Ja, absoluut heerlijk. Maar ja, als ik heel eerlijk ben, zie ik al dat onderhoud als een opdracht, niet als een zen-moment. Dus meestal wordt het niets met die groentjes en koop ik mijn besjes maar weer in een klein, overgeprijsd doosje.
5. Ik heb heel wat mooie eigenschappen geërfd, maar dat muzikale van mijn pa heeft hij niet willen delen. Jammer, want zelf muziek tevoorschijn toveren uit een instrument, lijkt me fantastisch. En het meest pure is dan nog eenvoudigweg zingen, je bent je eigen klankkast. Alleen is momenteel mijn klankkast groot genoeg (hum hum) maar ik ben niet helemaal ‘gestemd’, denk ik.

Maar… work in progress 😉

 

En jij? Wat zou jij graag kunnen?